Το γένος Πελαργόνιο (Pelargonium) (κοινώς "πελαργόνι") είναι μέλος της οικογένειας των Γερανιίδων (Geraniaceae) και σε αυτό ανήκουν πάνω από 200 είδη πολυετών, παχύφυλλων ποωδών. Τα φυτά του γένους Pelargonium τα συναντάμε ευρέως στην κηποτεχνία λόγω της πλούσιας και συνεχούς ανθοφορίας που τα χαρακτηρίζει. Πολλά είδη μάλιστα του γένους αυτού είναι συνυφασμένα με την Ελληνική παράδοση αφού τα συναντάμε στους Ελληνικούς κήπους κυρίως σε γλάστρες (γεράνι, βαμβακούλα), αλλά και στην μαγειρική (αρμπαρόριζα). Πολύ συχνά συγχέεται με το γένος Geranium. Έτσι τα είδη του γένους Pelargonium πολύ συχνά τοποθετούνται στο γένος Γεράνιον (Geranium) και αποκαλούνται από πολύ κόσμο ως γεράνια. Στην πραγματικότητα όμως τα δύο γένη είναι ξεχωριστά. Τα πιο γνωστά είδη του γένους Pelargonium είναι: Πελαργόνιον το βαρύοσμον (Pelargonium graveolens). Το είδος Pelargonium graveolens κοιν. αλμπαρόριζα ή αρμπαρόριζα, μοσχόφυλλο) ξεχωρίζει για το πολύ δυνατό άρωμα που απελευθερώνεται από τα φύλλα του. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται πολύ στην βιομηχανία αρωμάτων αλλά και στη ζαχαροπλαστική και μαγειρική. Pelargonium peltatum, Πελαργόνιο (βαμβακούλα). Pelargonium peltatum (Πελαργόνιο το πελτωτό ); κοιν. βαμβακούλα, μαστίχα είναι φυτό του γένους Πελαργόνιον (Pelargonium) της οικογένειας των Γερανοειδών (Geraniaceae), ιθαγενών της Νότιας Αφρικής. Χρησιμοποιείται πολύ στην αρχιτεκτονική τοπίου. Φυτεύεται κυρίως σε φυτοδοχεία. Είναι πολύ καλή επιλογή για κρεμαστές γλάστρες και ζαρντινιέρες διότι έχει μάλλον πλάγια ανάπτυξη. Αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και έχει φύλλα γυαλιστερά, μικρά και με ελαφρές τριγωνικές εγκολπώσεις. Συνήθως δεν αποκτά μεγάλο ύψος λόγω της οριζόντιας ανάπτυξης, δεν ξεπερνάει τα 0.5 m. Προτιμάει τις ηλιόλουστες ή ημισκιαζόμενες θέσεις του κήπου. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μέτριες αλλά επειδή συχνά φυτεύεται σε κρεμαστά φυτοδοχεία τα οποία είναι μικρού όγκου, απαιτούνται συχνά ποτίσματα.
Οι ανάγκες του σε θρεπτικά στοιχεία δεν είναι μεγάλες. Πελαργόνιον το αλπικόν (P. alpinum), Πελαργόνιον το αλθαιοειδές (P. althaeoides), Πελαργόνιον το αντιδυσεντερικόν (P. antidysentericum), Πελαργόνιον το δρυόφυλλον (Pelargonium quercifolium), Πελαργόνιον το καρδιόφυλλον (P. cordifolium), Πελαργόνιον το κουκουλωτόν (Pelargonium cucullatum), Πελαργόνιον του Ντράμοντ (Pelargonium drummondii), Πελαργόνιον το ολυνθοειδές (Pelargonium grossularioides), Πελαργόνιον το παράκτιον (Pelargonium littorale), Πελαργόνιον το μακρόφυλλον (P. longifolium), Πελαργόνιον το ευοσμότατον (P. odoratissimum), Πελαργόνιον το αποξέον (Pelargonium radens), Πελαργόνιον το ροντνεϊανόν (Pelargonium rodneyanum), Πελαργόνιον το τρίχρουν (P. tricolor), Πελαργόνιον το σιδοειδές (Pelargonium sidoides), Πελαργόνιον το αμπελόφυλλον (P. vitifolium). Το Pelargonium x hortorum (συν. P. zonale κοιν. γεράνι, σαρδέλα, τσαρτελλούδιν). Είναι το πλέον χρησιμοποιούμενο είδος του γένους Pelargonium στους κήπους και στις βεράντες. Υπάρχουν περισσότερες από 200 ποικιλίες σε πληθώρα χρωμάτων. Έχει στρογγυλά φύλλα τα οποία σε πολλές ποικιλίες διαθέτουν μία σκούρα ζώνη, ως εκ τούτου και ζωνωτό. Υπάρχουν ποικιλίες με συμπαγή και χαμηλή βλάστηση αλλά και ποικιλίες που φθάνουν το 1,0 με 1,5 m σε ύψος. Τα χρώματα των ανθέων μπορεί να είναι κόκκινο, λευκό, ροζ, σωμόν, πορτοκαλί, μωβ κ.α. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μικρές. Εδώ να αναφέρουμε ακόμα μία φορά ότι φυτά τα οποία είναι φυτεμένα σε φυτοδοχεία μικρού όγκου, θα πρέπει να ποτίζονται αρκετά συχνά. Πάντως τα γεράνια ζημιώνονται πολύ πιο συχνά από υπερβολική υγρασία παρά από έλλειψη νερού. Προτιμούν τις ηλιαζόμενες θέσεις και τα καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Το είδος Pelargonium x domesticum (συν. P. grandiflorum κοιν. πελαργόνι, γεράνι) προέρχεται από την διασταύρωση των P. cucullatum και P. grandiflorum. Σχηματίζει ξυλώδη στελέχη και μπορεί να φθάσει και τα 2 m σε ύψος. Τα άνθη του έχουν δίχρωμα πέταλα και συνηθέστερα αποχρώσεις του ροζ και του μωβ. Τα φύλλα είναι πράσινα με εγκολπώσεις και συχνά οδοντωτά. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μικρές και προτιμάει τις φωτεινές και καλά αποστραγγιζόμενες θέσεις στον κήπο. Επίσης θα πρέπει να κλαδεύονται προκειμένω να κρατήσουν μία συμπαγή μορφή. Κατάλληλα για φύτευση στο έδαφος και σε γλάστρα.
Πελαργόνιο Μεγανθες, Επιστ. Όνομα : Pelargonium grandiflorum Οικογένεια : Geraniaceae. Περιγραφή : Φυτό αειθαλές με θαμνώδη ανάπτυξη, ύψους 30 - 150 cm. Με όρθιους, σαρκώδεις βλαστούς, φύλλα καρδιοειδή, οδοντωτά και άνθη μεγάλα (πλάτος 5-6 cm). Ανθίζει την άνοιξη μόνο μια φορά. Τα άνθη είναι μονά, διπλά ή ημίδιπλα, πολλά μαζί, σε ταξιανθίες "σκιάδια", με μακρύ ποδίσκο και τα χρώματά τους έντονα, κόκκινα, ρόδινα, βιολέ, λευκά κ.λπ. Καλλωπιστική αξία: Οφείλεται στην πλούσια ανθοφορία και το ζωηρό χρώμα των ανθέων. Πολλ/ζεται κυρίως με επάκρια φυλλοφόρα μοσχεύματα την άνοιξη. Είναι φυτό ευαίσθητο στο κρύο, αν και αντέχει για λίγο σε θερμοκρασίες κάτω από τους Ο °C. Ευδοκιμεί σε εδάφη μέσης σύστασης ή μέτριας γονιμότητας με καλή αποστράγγιση και σε θέσεις ηλιαζόμενες και με καλό αερισμό. Αντέχει και στα παραθαλάσσια μέρη. Κάθε άνοιξη τα φυτά χρειάζονται κλάδεμα και αραίωμα για να πετάξουν καινούργια βλάστηση. Πρέπει να αφαιρούνται τακτικά οι απανθισμένες ταξιανθίες και τα άρρωστα ή ξερά φύλλα. Με μια σπουδαία εμφάνιση θα συναντήσουμε το Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflora), ένα πανέμορφο λουλούδι, το οποίο έγινε γνωστό στην Ελλάδα, κυρίως, τα τελευταία χρόνια. Η εξωτική ομορφιά του παραπέμπει σε μια Μολόχα με ξενική καταγωγή, μιας και τα άνθη του φυτού δεν μπορούν να κρύψουν τις Αφρικανικές τους ρίζες. Κάπως έτσι εξηγείται και το γεγονός, πως στην καθομιλουμένη το συγκεκριμένο λουλούδι ονομάζεται Γεράνι και όχι Μολόχα όπως θα περίμεναν οι περισσότεροι...
Βοτανικό Όνομα : Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflora). Συνώνυμα: Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflorum). Άλλες Ονομασίες : Γεράνι. Οικογένεια: Μαλαχοειδή (Malvaceae). Πληροφορίες: Πολυετές, ποώδες, αειθαλές λουλούδι, σε ύψος μπορεί εύκολα να αγγίξει το μισό μέτρο και να το ξεπεράσει κιόλας στις κατάλληλες συνθήκες. Ανθοφορία : Τα μονά, διπλά ή και κατσαρά άνθη που διαθέτει, εμφανίζονται από τις αρχές της Άνοιξης ως και το Φθινόπωρο. Βασική Φροντίδα : Το Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflorum) δεν έχει ανάγκη από ιδιαίτερες φροντίδες στην καλλιέργεια του. Στα λίγα εκείνα πράγματα που χρειάζεται, όμως, συμπεριλαμβάνεται και η προστασία του από το κρύο ή τη ζέστη, μιας και αποτελούν συνθήκες στις οποίες δυσκολεύεται έντονα. Αρκετός ήλιος ή μια θέση στην ημισκιά, εδάφη στραγγερά και πλούσια, μέτριας συχνότητας ποτίσματα και ελαφριές λιπάνσεις, συγκροτούν την καλλιέργεια που χρειάζεται, για να μεγαλώσει σωστά το λουλουδι μας. Βέβαια, θα τα καταφέρει και σε λιγότερο φιλικές καταστάσεις, μιας και φημίζεται για την ανθεκτικότητα του στην ξηρασία αλλά και στα άγονα περιβάλλοντα. Πρόσθετες Πληροφορίες : Το συγκεκριμένο λουλούδι πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα.
Πηγή : https://el.m.wikipedia.org/wiki/Πελαργόνιο_(βαμβακούλα)
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Πελαργόνιο
http://www.kritikoskipos.gr/plants/πελαργόνιo-το-μεγανθές,-πελαργόνιο-pelargonium-grandiflorum-λεπτομέρειες
http://www.anthokipos.com/el/vasikh-frontida-vskfr/8-poes-vskfr/144-pelargonio-to-meganthes-pelargonium-grandiflora.html
Οι ανάγκες του σε θρεπτικά στοιχεία δεν είναι μεγάλες. Πελαργόνιον το αλπικόν (P. alpinum), Πελαργόνιον το αλθαιοειδές (P. althaeoides), Πελαργόνιον το αντιδυσεντερικόν (P. antidysentericum), Πελαργόνιον το δρυόφυλλον (Pelargonium quercifolium), Πελαργόνιον το καρδιόφυλλον (P. cordifolium), Πελαργόνιον το κουκουλωτόν (Pelargonium cucullatum), Πελαργόνιον του Ντράμοντ (Pelargonium drummondii), Πελαργόνιον το ολυνθοειδές (Pelargonium grossularioides), Πελαργόνιον το παράκτιον (Pelargonium littorale), Πελαργόνιον το μακρόφυλλον (P. longifolium), Πελαργόνιον το ευοσμότατον (P. odoratissimum), Πελαργόνιον το αποξέον (Pelargonium radens), Πελαργόνιον το ροντνεϊανόν (Pelargonium rodneyanum), Πελαργόνιον το τρίχρουν (P. tricolor), Πελαργόνιον το σιδοειδές (Pelargonium sidoides), Πελαργόνιον το αμπελόφυλλον (P. vitifolium). Το Pelargonium x hortorum (συν. P. zonale κοιν. γεράνι, σαρδέλα, τσαρτελλούδιν). Είναι το πλέον χρησιμοποιούμενο είδος του γένους Pelargonium στους κήπους και στις βεράντες. Υπάρχουν περισσότερες από 200 ποικιλίες σε πληθώρα χρωμάτων. Έχει στρογγυλά φύλλα τα οποία σε πολλές ποικιλίες διαθέτουν μία σκούρα ζώνη, ως εκ τούτου και ζωνωτό. Υπάρχουν ποικιλίες με συμπαγή και χαμηλή βλάστηση αλλά και ποικιλίες που φθάνουν το 1,0 με 1,5 m σε ύψος. Τα χρώματα των ανθέων μπορεί να είναι κόκκινο, λευκό, ροζ, σωμόν, πορτοκαλί, μωβ κ.α. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μικρές. Εδώ να αναφέρουμε ακόμα μία φορά ότι φυτά τα οποία είναι φυτεμένα σε φυτοδοχεία μικρού όγκου, θα πρέπει να ποτίζονται αρκετά συχνά. Πάντως τα γεράνια ζημιώνονται πολύ πιο συχνά από υπερβολική υγρασία παρά από έλλειψη νερού. Προτιμούν τις ηλιαζόμενες θέσεις και τα καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Το είδος Pelargonium x domesticum (συν. P. grandiflorum κοιν. πελαργόνι, γεράνι) προέρχεται από την διασταύρωση των P. cucullatum και P. grandiflorum. Σχηματίζει ξυλώδη στελέχη και μπορεί να φθάσει και τα 2 m σε ύψος. Τα άνθη του έχουν δίχρωμα πέταλα και συνηθέστερα αποχρώσεις του ροζ και του μωβ. Τα φύλλα είναι πράσινα με εγκολπώσεις και συχνά οδοντωτά. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μικρές και προτιμάει τις φωτεινές και καλά αποστραγγιζόμενες θέσεις στον κήπο. Επίσης θα πρέπει να κλαδεύονται προκειμένω να κρατήσουν μία συμπαγή μορφή. Κατάλληλα για φύτευση στο έδαφος και σε γλάστρα.
Πελαργόνιο Μεγανθες, Επιστ. Όνομα : Pelargonium grandiflorum Οικογένεια : Geraniaceae. Περιγραφή : Φυτό αειθαλές με θαμνώδη ανάπτυξη, ύψους 30 - 150 cm. Με όρθιους, σαρκώδεις βλαστούς, φύλλα καρδιοειδή, οδοντωτά και άνθη μεγάλα (πλάτος 5-6 cm). Ανθίζει την άνοιξη μόνο μια φορά. Τα άνθη είναι μονά, διπλά ή ημίδιπλα, πολλά μαζί, σε ταξιανθίες "σκιάδια", με μακρύ ποδίσκο και τα χρώματά τους έντονα, κόκκινα, ρόδινα, βιολέ, λευκά κ.λπ. Καλλωπιστική αξία: Οφείλεται στην πλούσια ανθοφορία και το ζωηρό χρώμα των ανθέων. Πολλ/ζεται κυρίως με επάκρια φυλλοφόρα μοσχεύματα την άνοιξη. Είναι φυτό ευαίσθητο στο κρύο, αν και αντέχει για λίγο σε θερμοκρασίες κάτω από τους Ο °C. Ευδοκιμεί σε εδάφη μέσης σύστασης ή μέτριας γονιμότητας με καλή αποστράγγιση και σε θέσεις ηλιαζόμενες και με καλό αερισμό. Αντέχει και στα παραθαλάσσια μέρη. Κάθε άνοιξη τα φυτά χρειάζονται κλάδεμα και αραίωμα για να πετάξουν καινούργια βλάστηση. Πρέπει να αφαιρούνται τακτικά οι απανθισμένες ταξιανθίες και τα άρρωστα ή ξερά φύλλα. Με μια σπουδαία εμφάνιση θα συναντήσουμε το Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflora), ένα πανέμορφο λουλούδι, το οποίο έγινε γνωστό στην Ελλάδα, κυρίως, τα τελευταία χρόνια. Η εξωτική ομορφιά του παραπέμπει σε μια Μολόχα με ξενική καταγωγή, μιας και τα άνθη του φυτού δεν μπορούν να κρύψουν τις Αφρικανικές τους ρίζες. Κάπως έτσι εξηγείται και το γεγονός, πως στην καθομιλουμένη το συγκεκριμένο λουλούδι ονομάζεται Γεράνι και όχι Μολόχα όπως θα περίμεναν οι περισσότεροι...
Βοτανικό Όνομα : Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflora). Συνώνυμα: Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflorum). Άλλες Ονομασίες : Γεράνι. Οικογένεια: Μαλαχοειδή (Malvaceae). Πληροφορίες: Πολυετές, ποώδες, αειθαλές λουλούδι, σε ύψος μπορεί εύκολα να αγγίξει το μισό μέτρο και να το ξεπεράσει κιόλας στις κατάλληλες συνθήκες. Ανθοφορία : Τα μονά, διπλά ή και κατσαρά άνθη που διαθέτει, εμφανίζονται από τις αρχές της Άνοιξης ως και το Φθινόπωρο. Βασική Φροντίδα : Το Πελαργόνιο το Μεγανθές (Pelargonium Grandiflorum) δεν έχει ανάγκη από ιδιαίτερες φροντίδες στην καλλιέργεια του. Στα λίγα εκείνα πράγματα που χρειάζεται, όμως, συμπεριλαμβάνεται και η προστασία του από το κρύο ή τη ζέστη, μιας και αποτελούν συνθήκες στις οποίες δυσκολεύεται έντονα. Αρκετός ήλιος ή μια θέση στην ημισκιά, εδάφη στραγγερά και πλούσια, μέτριας συχνότητας ποτίσματα και ελαφριές λιπάνσεις, συγκροτούν την καλλιέργεια που χρειάζεται, για να μεγαλώσει σωστά το λουλουδι μας. Βέβαια, θα τα καταφέρει και σε λιγότερο φιλικές καταστάσεις, μιας και φημίζεται για την ανθεκτικότητα του στην ξηρασία αλλά και στα άγονα περιβάλλοντα. Πρόσθετες Πληροφορίες : Το συγκεκριμένο λουλούδι πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα.
Πηγή : https://el.m.wikipedia.org/wiki/Πελαργόνιο_(βαμβακούλα)
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Πελαργόνιο
http://www.kritikoskipos.gr/plants/πελαργόνιo-το-μεγανθές,-πελαργόνιο-pelargonium-grandiflorum-λεπτομέρειες
http://www.anthokipos.com/el/vasikh-frontida-vskfr/8-poes-vskfr/144-pelargonio-to-meganthes-pelargonium-grandiflora.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου