Θύμβρη ή Θρούμπι : Ένα αρχαίο αυτοφυές βότανο της Ελλάδας και οι χρήσεις του

Το θρούμπι (Satureja thymbra) είναι γνωστό με πολλές ονομασίες όπως θρούμπα, θρύμπα, τραγορίγανος, τραγόχορτο, γεροντόχορτο, σατουρέγια ή θύμβρα. Καθώς είναι γνωστό και από την αρχαιότητα με το όνομα θύμβρη (Διοσκορίδης, Θεοφραστος). Το φυτό αυτό ανήκει στην οικο­γένεια των Χειλανθών. Είναι αρωματικό ετήσιο ποώδες φυτό. Το ύψους του κυμαίνεται απο 20-50 εκ. με φύλλα στενά, μήκους 1 εκ. περίπου, τέσσερα ανά γόνατο με πολύ κοντά μεσογονάτια διαστήματα και άνθη χρώματος ρόζ σε σπονδύλους που μυρίζουν ευχάριστα. Αυτοφύεται σ όλη την Ελλάδα σε ξηρούς πετρώδεις τόπους. Πολλαπλασιάζεται  με σπόρο και διαίρεση των φυτώv. Ακόμα αναπτύσσεται από το επίπεδο της θάλασσας έως τα 1500m στην τυπική μεσογειακή χαμηλή βλάστηση σε ξηρά και πετρώδη περιβάλλοντα. Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι -5° Κελσίου και δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε σκιερά μέρη. Ευδοκιμεί σε ουδέτερα ή αλκαλικά (εδάφη με τιμή pH 6 – 7 θεωρούνται ιδανικά για την καλή ανάπτυξη του), καλά αποστραγγιζόμενα και ηλιόλουστα εδάφη. Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται  με σπόρο το φθινόπωρο ή την άνοιξη και με μοσχεύματα μαλακού ξύλου το καλοκαίρι. Πιο συγκεκριμένα το ορεινό θρούμπι (Satureja montana) πολλαπλασιάζεται και με διαίρεση των θυσάνων της βάσης του φυτού, πάλι την Άνοιξη, απ ευθείας στην οριστική τους θέση. Η καταλληλότερη εποχή για την καλλιέργεια του φυτού είναι είτε το φθινόπωρο είτε η άνοιξη. Ανθίζει το Μάιο για περίπου ένα μήνα. Συνυπάρχει με το θυμάρι και προηγείται χρονικά στην ανθοφορία. Η συγκομιδή αρχίζει συνήθως το δεύτερο χρόνο, συλλέγεται το υπέργειο μέρος σε στάδιο πλήρους άνθησης. Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι -5° Κελσίου και δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε σκιερά μέρη. 

Ευδοκιμεί σε ουδέτερα ή αλκαλικά (εδάφη με τιμή pH 6 – 7 θεωρούνται ιδανικά για την καλή ανάπτυξη του), καλά αποστραγγισμένα και ηλιόλουστα εδάφη. Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται  με σπόρο το φθινόπωρο ή την άνοιξη και με μοσχεύματα μαλακού ξύλου το καλοκαίρι. Πιο συγκεκριμένα το ορεινό θρούμπι (Saturejamontana) πολλαπλασιάζεται και με διαίρεση των θυσάνων της βάσης του φυτού, πάλι την Άνοιξη, απ' ευθείας στην οριστική τους θέση. Η καταλληλότερη εποχή για την καλλιέργεια του φυτού είναι είτε το φθινόπωρο είτε η άνοιξη. Ανθίζει το Μάιο για περίπου ένα μήνα. Συνυπάρχει με το θυμάρι και προηγείται χρονικά στην ανθοφορία. Η συγκομιδή αρχίζει συνήθως το δεύτερο χρόνο, συλλέγεται το υπέργειο μέρος σε στάδιο πλήρους άνθησης. Οι κύριες χρήσεις του Θρούμπι και των αιθέριων ελαίων του - 1) Είναι μελισσοτροφικό φυτό. 2) Η ξηρή δρόγη χρησιμοποιείται ως διουρητικό, χολαγωγό και εμμηναγωγό. 3) το αιθέριο έλαιό του έχει αντιμυκητική, αντιβακτηριακή, αντιμυκοβακτηριακή και αντιφυτρωτική δράση. 4) χρήση στην αρωματοποιία. 5) Στην μαγειρική, σαν φρέσκα ή αποξηραμένα αρτύματα, βότανα, καρυκεύματα και μπαχαρικά και. 6) βελτιώνει την πέψη, καταπραΰνει τις νευροπάθειες, συνιστάται για βρογχίτιδα και άσθμα, όπως επίσης για πληγές και τσιμπήματα εντόμων. Συνιστάται τέλος και για το βόμβο των αυτιών. Οι θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού ήταν γνωστές από την αρχαιότητα .Δρα ως χωνευτικό χρησίμευε ως αφέψημα για τον πονόλαιμο, το βήχα, τον πονόδοντο και τις πληγές στο στόμα, καθώς και ως απολυμαντικό για διάφορα σκεύη, λόγω των αντιβακτηριδιακών και αντιμικρoβιακών του ιδιοτήτων. το χρησιμοποιούσαν για περιπτώσεις ουρικής αρθρίτιδας, διάρροιας και διακοπής εμμήνων. Βοηθάει παρά πολύ σε πεπτικά προβλήματα, κολικούς και σε αέρια του στομάχου. Ανοίγει την όρεξη, είναι σπασμολυτικό, καταπραΰνει τις νευροπάθειες, τις κρίσεις άσθματος, ενώ διώχνει την αϋπνία. Βοηθάει σε περιπτώσεις αρθριτικών, σε ρευματισμούς και πετράς στα νεφρά. Σε περιπτώσεις βαρηκοΐας είναι πολύ καλό. Αντιμυκητικό, αποχρεμπτικό, διουρητικό και αφροδισιακό (το βοτάνι της ευτυχίας), ενώ σε εξωτερική χρήση είναι αντισηπτικό σε πληγές και τσιμπήματα.

Είναι μελισσοτροφικό φυτό. Είναι αρωματικό και χρησιμοποιείται περισσότερο στη μαγειρική, στις σαλάτες, τις σάλτσες και τα ψητά. Το θρούμπι χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και το θυμάρι, τρίβεται και φυλάγεται. Μπορούν ακόμη να χρησιμοποιηθούν σε σαλάτα τα νωπά φύλλα του, που έχουν μια πικρή γεύση. Αποδεικνύει τη γεύση της ρίγανης, της μαντζουράνας, του βασιλικού, του θυμαριού, το δεντρολίβανου και της δάφνης ενώ πολλαπλασιάζεται με κόλιανδρο, μοσχοκάρυδο, πάπρικα, σκόρδο, φασκόμηλο και εστραγκόν. Επίσης, ως αφέψημα (ρίχνουμε 1 κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το θρούμπι).

Πηγή : http://e-gardenshop.blogspot.gr/2013/07/satureja-thymbra.html

http://votanaaristoteleio.weebly.com/thetarhoomicron973mupiiota.html