Το γεράνι (Pelargonium zonale) είναι ευρέως διαδεδομένο καλλωπιστικό φυτό χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις στην καλλιέργεια του. Το γεράνι ανήκει στο γένος Pelargonium, που σε αυτό ταξινομούνται περίπου 250 είδη ποωδών, φρυγανωδών ή θαμνωδών φυτών. Η καταγωγή των καλλωπιστικών γερανιών είναι από τις εύκρατες περιοχές και προτιμούν τις ζεστές και ηλιόλουστες θέσεις, ενώ είναι ευαίσθητα στο ψύχος. Στο γένος Pelargonium υπάρχουν είδη όπου παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως καλλωπιστικά φυτά, εκτός από το κοινό γεράνι, Pelargonium zonale, to Pelargonium peltatum (βαμβακούλα), Pelargonium capitatum και άλλα, ενώ υπάρχουν πολλές ποικιλίες και υβρίδια. Το γεράνι, Pelargonium zonale είναι ποώδες καλλωπιστικό φυτό με ύψος από 10 cm. για νάνες ποικιλίες, ενώ υπάρχουν και μερικά υβρίδια που φτάνουν και ξεπερνούν το 1,5 μέτρο. Είναι καλλωπιστικά φυτά που διατηρούν το φύλλωμα τους κατά τη διάρκεια του έτους. Τα φύλλα τους είναι απλά, με μακριούς μίσχους. Ανθίζουν επάκρια από ανθοφόρους οφθαλμούς και δημιουργούν ταξιανθίες σε σκιάδιο. Τα άνθη τους εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία χρωμάτων. Η ανθοφορία στο γεράνι έχει μεγάλη διάρκεια που μπορεί να φτάσει και τους 6 μήνες. Τα άνθη ανοίγουν από τις αρχές Μαΐου και μπορεί να παραμείνουν έντονα ανοιχτά μέχρι και το τέλος του φθινοπώρου. Η καλλιέργεια στο γεράνι, Pelargonium zonale δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη , αναπτύσσονται εύκολα, ενώ δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικά σε θερμοκρασίες, έδαφος και νερό. Είναι βασικό, λόγω της ευαισθησίας τους στο ψύχος, να φυτεύεται ή να μεταφέρεται σε προφυλαγμένες θέσεις κατά τους χειμερινούς μήνες. Το πρόβλημα αυτό είναι πιο έντονο στη Β. Ελλάδα όπου και συνίσταται να εκριζώνονται πριν τους πρώτους παγετούς, να κλαδεύονται, να τοποθετούνται σε φυτοδοχεία και να ξαναφυτεύονται στο έδαφος την επόμενη άνοιξη. Κατά την περίοδο της ανθοφορίας τους απαιτούν αρκετά και επαρκή ποτίσματα, ενώ οι ανάγκες τους σε νερό περιορίζονται αρκετά κατά το χειμώνα. Καλό είναι κατά την εφαρμογή του ποτίσματος να μην βρέχονται τα φύλλα και οι ανθοταξίες των φυτών, διότι μπορεί να προκύψουν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη μυκητολογικών προσβολών. Τα γεράνια πολλαπλασιάζεται εύκολα ως καλλωπιστικά φυτά και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το σπόρο, με σπορά κατά την Άνοιξη και με μοσχεύματα. Συνήθως όμως ο πολλαπλασιασμός του γερανιού γίνεται με μοσχεύματα, όπου κόβονται βλαστοί, από τις κορυφές του φυτού, μήκους περίπου 10 cm., κατά την Άνοιξη ή το καλοκαίρι.
Τα μοσχεύματα αποφυλλώνονται μερικώς ή ολικώς και φυτεύονται στο έδαφος ή σε φυτοδοχεία σε μίγμα άμμου-τύρφης 1:1. Όταν οι βλαστοί στο γεράνι φτάσουν σε μήκος 15 cm. κόβονται οι κορυφές τους, έτσι ώστε να βλαστήσουν πλάγια. Το γεράνι, Pelargonium zonale καλό είναι να κλαδεύεται κάθε χρόνο, κατά τις αρχές της Άνοιξης, στο 1/3 του ύψους τους. Το γεράνι Pelargonium zonale προσβάλλονται συνήθως από αφίδες που είναι και φορείς ιώσεων, ενώ είναι ευαίσθητα στις σκωριάσεις και κατά το φθινόπωρο, σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, στον βοτρύτη (τεφρά σήψη). Το γεράνι είναι ένα από τα ωραιότερα και ανθεκτικότερα στις καιρικές συνθήκες λουλούδια. Η σκούφια του κρατάει από τη Νότια Αφρική · ευδοκιμεί όμως ιδιαίτερα στις Μεσογειακές χώρες καθώς το ευννοούν οι κλιματολογικές συνθήκες και βέβαια στη χώρα μας όπου είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή λουλούδια. Το γεράνι χρειάζεται τακτικό πότισμα , όχι όμως στη συχνότητα άλλων αντίστοιχων φυτών ενώ προσαρμόζεται εύκολα σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους. Τις πολύ ζεστές ημέρες του καλοκαιριού ωστόσο, το καθημερινό πότισμα είναι μάλλον απαραίτητο. Με τα πρώτα γερά κρύα η ανθοφορία του σταματάει, ωστόσο παραμένει καταπράσινο στολίζοντας κήπους και μπαλκόνια. Αυτό δε που είναι αξιοσημείωτο για το γεράνι είναι ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στη ζέστη και την ξηρασία, πράγμα σπάνιο για λουλούδι. Ένα μικρό μυστικό για να βοηθάμε το γεράνι μας να παράγει νέα λουλούδια είναι ν’ αφαιρούμε τα ξεραμένα λουλούδια και φύλλα όσο πιο συχνά μπορούμε. Είναι σαφώς προτιμότερο να φυτεύεται σε σημείο που το βλέπει πολύ ο ήλιος κι όχι σε κάποιο σκιερό μέρος καθώς στην δεύτερη περίπτωση ναι μεν δε θα μαραθεί αλλά θα επηραστεί αρνητικά η ανθοφορία του. Αυτό που είναι επίσης εντυπωσιακό με το γεράνι είναι ότι μπορεί ν’ αναπαραχθεί κι από ένα απλό κλαδί υφιστάμενου γερανιού το οποίο φυτεύουμε σε γλάστρα ή στο χώμα καθαρίζοντας το σε ύψος περίπου 5 εκατοστών από τη βάση του από υφιστάμενα φύλλα. Μπορούμε να το φυτέψουμε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, είναι καλύτερο όμως να επιλέξουμε άνοιξη ή φθινόπωρο ώστε να προλάβει να προσαρμοστεί στις ακραίες καιρικές συνθήκες που θ’ ακολουθήσουν, δηλαδή στο κρύο ή τη δυνατή ζέστη.
Γλάστρα VS Χώμα: Το γεράνι αναπτύσσεται εξίσου καλά τόσο απευθείας στο χώμα όσο και σε γλάστρα. Εάν θα έπρεπε να επιλέξουμε ωστόσο κάτι από τα δύο, η γλάστρα είναι σίγουρο ότι θα του προσφέρει περισσότερη ασφάλεια για ν’ αναπτυχθεί για 2 λόγους: i. Το προστατεύει από την αγριάδα η οποία βρίσκει εύκολα χώρο ν’ αναπτυχθεί στο χώμα και εμποδίζει αντίστοιχα την ανάπτυξη λουλουδιών όπως το γεράνι. ii. Επειδή ο κορμός και τα κλαδιά του είναι ευπαθή και δεν διαθέτουν τα «προστατευτικά» αγκάθια που έχει π.χ. η τριανταφυλλιά, μπορούν να σπάσουν εύκολα ακόμη κι από κάποιο κατοικίδιο που θα περάσει κάπως απρόσεκτα από δίπλα του. Με λίγα λόγια το γεράνι είναι ένα φυτό ιδανικό για τους κήπους και τις γλάστρες μας. Δεν ζητάει ιδιαίτερη φροντίδα, είναι πολύ ανθεκτικό στις καιρικές μεταβολές και προσφέρει πλούσια ανθοφορία. Γι’ αυτό άλλωστε και κυριαρχεί στο ελληνικό τοπίο.
Πηγή : http://www.gardenguide.gr/γεράνι-φύτευση-φροντίδες-πολλαπλασι/
http://praktikesidees.gr/v2/khpos/gerani/
Τα μοσχεύματα αποφυλλώνονται μερικώς ή ολικώς και φυτεύονται στο έδαφος ή σε φυτοδοχεία σε μίγμα άμμου-τύρφης 1:1. Όταν οι βλαστοί στο γεράνι φτάσουν σε μήκος 15 cm. κόβονται οι κορυφές τους, έτσι ώστε να βλαστήσουν πλάγια. Το γεράνι, Pelargonium zonale καλό είναι να κλαδεύεται κάθε χρόνο, κατά τις αρχές της Άνοιξης, στο 1/3 του ύψους τους. Το γεράνι Pelargonium zonale προσβάλλονται συνήθως από αφίδες που είναι και φορείς ιώσεων, ενώ είναι ευαίσθητα στις σκωριάσεις και κατά το φθινόπωρο, σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, στον βοτρύτη (τεφρά σήψη). Το γεράνι είναι ένα από τα ωραιότερα και ανθεκτικότερα στις καιρικές συνθήκες λουλούδια. Η σκούφια του κρατάει από τη Νότια Αφρική · ευδοκιμεί όμως ιδιαίτερα στις Μεσογειακές χώρες καθώς το ευννοούν οι κλιματολογικές συνθήκες και βέβαια στη χώρα μας όπου είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή λουλούδια. Το γεράνι χρειάζεται τακτικό πότισμα , όχι όμως στη συχνότητα άλλων αντίστοιχων φυτών ενώ προσαρμόζεται εύκολα σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους. Τις πολύ ζεστές ημέρες του καλοκαιριού ωστόσο, το καθημερινό πότισμα είναι μάλλον απαραίτητο. Με τα πρώτα γερά κρύα η ανθοφορία του σταματάει, ωστόσο παραμένει καταπράσινο στολίζοντας κήπους και μπαλκόνια. Αυτό δε που είναι αξιοσημείωτο για το γεράνι είναι ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στη ζέστη και την ξηρασία, πράγμα σπάνιο για λουλούδι. Ένα μικρό μυστικό για να βοηθάμε το γεράνι μας να παράγει νέα λουλούδια είναι ν’ αφαιρούμε τα ξεραμένα λουλούδια και φύλλα όσο πιο συχνά μπορούμε. Είναι σαφώς προτιμότερο να φυτεύεται σε σημείο που το βλέπει πολύ ο ήλιος κι όχι σε κάποιο σκιερό μέρος καθώς στην δεύτερη περίπτωση ναι μεν δε θα μαραθεί αλλά θα επηραστεί αρνητικά η ανθοφορία του. Αυτό που είναι επίσης εντυπωσιακό με το γεράνι είναι ότι μπορεί ν’ αναπαραχθεί κι από ένα απλό κλαδί υφιστάμενου γερανιού το οποίο φυτεύουμε σε γλάστρα ή στο χώμα καθαρίζοντας το σε ύψος περίπου 5 εκατοστών από τη βάση του από υφιστάμενα φύλλα. Μπορούμε να το φυτέψουμε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, είναι καλύτερο όμως να επιλέξουμε άνοιξη ή φθινόπωρο ώστε να προλάβει να προσαρμοστεί στις ακραίες καιρικές συνθήκες που θ’ ακολουθήσουν, δηλαδή στο κρύο ή τη δυνατή ζέστη.
Γλάστρα VS Χώμα: Το γεράνι αναπτύσσεται εξίσου καλά τόσο απευθείας στο χώμα όσο και σε γλάστρα. Εάν θα έπρεπε να επιλέξουμε ωστόσο κάτι από τα δύο, η γλάστρα είναι σίγουρο ότι θα του προσφέρει περισσότερη ασφάλεια για ν’ αναπτυχθεί για 2 λόγους: i. Το προστατεύει από την αγριάδα η οποία βρίσκει εύκολα χώρο ν’ αναπτυχθεί στο χώμα και εμποδίζει αντίστοιχα την ανάπτυξη λουλουδιών όπως το γεράνι. ii. Επειδή ο κορμός και τα κλαδιά του είναι ευπαθή και δεν διαθέτουν τα «προστατευτικά» αγκάθια που έχει π.χ. η τριανταφυλλιά, μπορούν να σπάσουν εύκολα ακόμη κι από κάποιο κατοικίδιο που θα περάσει κάπως απρόσεκτα από δίπλα του. Με λίγα λόγια το γεράνι είναι ένα φυτό ιδανικό για τους κήπους και τις γλάστρες μας. Δεν ζητάει ιδιαίτερη φροντίδα, είναι πολύ ανθεκτικό στις καιρικές μεταβολές και προσφέρει πλούσια ανθοφορία. Γι’ αυτό άλλωστε και κυριαρχεί στο ελληνικό τοπίο.
Πηγή : http://www.gardenguide.gr/γεράνι-φύτευση-φροντίδες-πολλαπλασι/
http://praktikesidees.gr/v2/khpos/gerani/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου