Τα τρία στάδια της γέννησης. Η γέννηση των μικρών συνήθως γίνεται σε τρία στάδια. Το πρώτο στάδιο αρχίζει όταν οι συσπάσεις της μήτρας πιέζουν τον πλακούντα, το έμβρυο και το αμνιακό υγρό στον τράχηλο, προκαλώντας τη διαστολή του. Η φάση αυτή μπορεί να διαρκέσει έως και 12 ώρες στις πρωτόγεννες, ενώ σε μεγαλύτερα ζώα συνήθως διαρκεί λιγότερο. Το δεύτερο στάδιο του τοκετού περιλαμβάνει τις συσπάσεις των μυών της κοιλιακής χώρας. Αυτό το στάδιο διαρκεί κατά μέσο όρο 2 ώρες και τελειώνει με την έξοδο του τελευταίου νεογνού. Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει τις συσπάσεις των μυών της κοιλιακής χώρας. Αυτό το στάδιο διαρκεί κατά μέσο όρο 2 ώρες και τελειώνει με την έξοδο του τελευταίου νεογνού. Το τρίτο στάδιο περιλαμβάνει την αποβολή του πλακούντα ή ύστερου. Κατά κανόνα διαρκεί 4 ώρες, μπορεί και περισσότερο. Αν όμως κρατήσει πολύ περισσότερο, είναι μια περίπτωση κατακράτησης του πλακούντα, πράγμα που απαιτεί τις υπηρεσίες του κτηνιάτρου. Βοήθεια στον τοκετό. Αν δείτε την αίγα να αγωνίζεται, να είναι ανήσυχη και να μην έχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να τη βοηθήσετε. Αποστειρώστε το χέρι και το μπράτσο σας με κάποιο μικροβιοκτόνο σαπούνι και λιπάνετε το με ένα κατάλληλο ορυκτέλαιο ή γέλη Κ-Υ. βάλτε το χέρι σας στον κόλπο του ζώου για να διαπιστώσετε το πρόβλημα. Αν δεν έχετε ξαναδεί νεογέννητο, κάτι τέτοιο όχι μόνο θα σας τρομάξει, αλλά θα σας δυσκολέψει πολύ στο να φανταστείτε τι ακριβώς ψηλαφίζετε. Προσπαθήστε να διακρίνετε το κεφάλι και τα πόδια των νεογνών και , αν είναι απαραίτητο, τακτοποιήστε τα ώστε να πάρουν τη σωστή θέση. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει απλώς να οδηγήσετε το πρώτο στην έξοδο, με την επόμενη σύσπαση της αίγας. τραβήξτε πάρα πολύ απαλά, σε συνεργασία με την αίγα. Αλλιώς μπορεί να προκαλέσετε αιμορραγία. Το πιθανότερο είναι πως τα υπόλοιπα θα βγουν σύντομα μόνα τους. Αφού εξετάσετε με το χέρι εισάγετε στον κόλπο ένα κολπικό υπόθετο που έχετε προηγουμένως προμηθευτεί από τον κτηνίατρο για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο μόλυνσης.
Οι αίγες γεννούν συνήθως δύο μικρά, αλλά τα τρία τέσσερα ή και πέντε δεν είναι σπάνια. Αν σε διάστημα μισής ώρας δεν γεννηθεί άλλο μικρό και η μητέρα δείχνει ήρεμη, μπορείτε να θεωρήσετε πως δεν πρόκειται να γεννηθούν άλλα. Αν σας τύχει δύσκολη γέννα, για παράδειγμα όταν η αίγα προσπαθεί να γεννήσει ένα ήδη νεκρό μικρό, καλέστε σε βοήθεια τον κτηνίατρο ή έναν έμπειρο γείτονα. Και πάλι όμως, σπάνια θα χρειαστεί. Να έχετε υπόψη σας τι είδους προβλήματα μπορεί να προκύψουν, αλλά μην αρρωστήσετε από την αγωνία εκ των προτέρων. Η ανησυχία για τον επικείμενο τοκετό είναι κάτι φυσικό, να θυμάστε όμως ότι το 95% των τοκετών είναι φυσιολογικοί απολαύστε την εμπειρία! Ομφάλιος λώρος και ο πλακούντας στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ομφάλιος λώρος σπάζει μόνος του ή τον κόβει η ίδια η αίγα. Αν χρειάζεται, δέστε τον με ένα μαλακό κομμάτι σχοινί(στην ανάγκη ένα κορδόνι παπουτσιών είναι ότι πρέπει) σε απόσταση 5 ως 10 εκατοστών από το σώμα του νεογνού κα κόψτε τον με ένα κοφτερό ψαλίδι από την πλευρά της αίγας. Ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία της μαίας είναι πολλά κομμάτια καθαρό ύφασμα. Σκουπίστε τα μικρά, προσέχοντας ώστε να αφαιρέσετε εντελώς τη βλέννα από το στόμα και τη μύτη. Η αίγα θα βοηθήσει πρόθυμα γλείφοντας τα μικρά. Αν ακολουθείτε το πρόγραμμα πρόληψης της αίγειας αρθρίτιδας /εγκεφαλίτιδας, φυσικά εξαρτάται από σας να μην αφήσετε την αίγα να γλείψει τα μικρά. Ο ομφάλιος λώρος πρέπει να αποστειρώνεται. Το σπρέυ ιωδίου είναι μια βολική λύση, καλύτερη όμως προστασία επιτυγχάνεται αν βάλετε μικρή ποσότητα ιωδίου σε ένα μικρό δοχείο, το πιέσετε πάνω στον αφαλό με το ιώδιο. Προσέχετε το ύστερο. Αν η αίγα δεν το αποβάλει σε μερικές ώρες, καλέστε τον κτηνίατρο. Η κατακράτηση του πλακούντα είναι σοβαρό πρόβλημα. Αν κρέμεται έξω από το σώμα του ζώου, μην το τραβήξετε. Μπορεί να προκαλέσετε αιμορραγία. Όταν αποβληθεί ο πλακούντας πετάξτε τον. Μερικές αίγες τον τρώνε σε μια φυσική ενστικτώδη αντίδραση που τα περισσότερα άγρια ζώα εκδηλώνουν για να προστατεύσουν τα μικρά τους από πιθανούς θηρευτές.
Οι περισσότεροι αιγοτρόφοι δεν ενδιαφέρονται για όλα αυτά, ωστόσο το ζώο δεν βλάφτεται. Εντούτοις, δεν του κάνει ιδιαίτερα καλό και μπορεί να πνιγεί. Τα νεογέννητα θα σταθούν όρθια και θα προσπαθήσουν να περπατήσουν με τα τρεμάμενα πόδια τους λίγα λεπτά μετά τη γέννηση τους, ενώ σύντομα θα αναζητήσουν το πρώτο τους γεύμα. Αυτό είναι το πρωτόγαλα της αίγας ή πύαρ, ένα παχύ, κολλώδες, κίτρινι γάλα που δεν αφρίζει. Το πρωτόγαλα περιέχει απαραίτητα αντισώματα και βιταμίνες, και χωρίς αυτό η ζωή κάθε νεογέννητου θηλαστικού τίθεται σε κίνδυνο. Στην πραγματικότητα είναι τόσο σημαντικό, ώστε αν αγοράσετε μια αίγα λίγο πριν γεννήσει δεν θα έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει αντισώματα για το δικό σας περιβάλλον και, επομένως, δεν θα είναι σε θέση να τα προσφέρει μέσω του πρωτογάλακτος στα μικρά της, τα οποία μπορεί να νοσήσουν. Μπορείτε να αφήσετε τα μικρά να θηλάσουν ή να αρμέξετε την αίγα και να τα ταΐσετε με ένα σκεύος ή ένα μπουκάλι. Είναι καλύτερα να αρμέξετε την αίγα, όχι μόνο λόγω της αρθρίτιδας / εγκεφαλίτιδας και της παραφυματίωσης και επειδή είναι σημαντικό να ταΐζετε τα μικρά με το μπουκάλι από την αρχή, αλλά και επειδή είναι ο μοναδικός τρόπος να είστε σίγουροι πως η αίγα έχει πρωτόγαλα και τα ερίφια παίρνουν αρκετό και όχι υπερβολικά πολύ, κάτι που μπορεί να τους προκαλέσει προβλήματα υγείας. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι σημαντικό τα νεογνά να πιούν λίγο πρωτόγαλα μισή ώρα μετά τη γέννηση τους. Βάλτε το γάλα σε μια καθαρή ανοξείδωτη κατσαρόλα από την κουζίνα σας και βυθίστε μέσα τη μύτη του νεογνού. Η θερμοκρασία του πρέπει να είναι περίπου 450 κελσίου. Αν το μικρό δεν πίνει, ελέγξτε τη θερμοκρασία. Πρέπει να είναι ζεστό, αλλά όχι καυτό. Η φυσιολογική δόση είναι περίπου 250 γρ. Κανόνας ταίσματος.Βεβαιωθείτε πως κάθε νεογέννητο λαμβάνει 60 γρ πρωτόγαλα για κάθε κιλό του βάρους του, τρεις φορές ημερησίως. Πρωτόγαλα για τους ανθρώπους. Οι περισσότεροι αιγοτρόφοι δίνουν όλο το πρωτόγαλα των θηλυκών στα μικρά και καταψύχουν τις επιπλέον ποσότητες για τις έκτακτες ανάγκες, όπως π.χ όταν υπάρχει ένα ορφανό ή όταν μια θηλυκή δεν παράγει αρκετό. Αν όμως υπάρχει υπεραρκετό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή και για τους ανθρώπους.
Η θερμική επεξεργασία του πρωτογάλακτος και του γάλακτος για τα ερίφια είναι συνήθης τακτική από τότε που εμφανίστηκε η ασθένεια αρθρίτιδα/ εγκεφαλίτιδα. Ωστόσο, λάβετε υπόψη πως αυτά τα δύο είδη γάλακτος απαιτούν διαφορετικό είδος επεξεργασίας. Το γάλα παστεριώνεται στους 75 βαθμούς Κελσίου και διατηρεί αυτή τη θερμοκρασία για 15’’τουλάχιστον. Ένας άλλος τρόπος είναι να θερμανθεί στους 60 βαθμούς κελσίου για μισή ώρα. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται στα εργοστάσια επεξεργασίας γάλακτος, αλλά στο σπίτι είναι χρονοβόρα και δύσκολη. Παρόλα αυτά, το πρωτόγαλα διαφέρει εντελώς. Αν ζεσταθεί πολύ , γίνεται σαν κρέμα. Για να παστεριώσετε το πρωτόγαλα, θερμάνετε το στους 55- 60 βαθμούς Κελσίου- αλλά όχι περισσότερο- και να διατηρεί αυτή τη θερμοκρασία για 1 ώρα. Βάλτε τα μικρά σε ένα καθαρό, στεγνό μέρος χωρίς ρεύματα(π.χ ένα μεγάλο κουτί και στρέψτε την προσοχή σας στη μητέρα. Η θερμοκρασία έχει μειωθεί σημαντικά, ακόμα και αν κάνει ζέστη. Δώστε της να πιεί ζεστό νερό. Μερικά ζώα εκτιμούν το ζεστό νερό περισσότερο, αν προσθέσετε σ’ αυτό ένα φλιτζάνι μηλίτη. Οι πιο καλομαθημένες οικόσιτες αίγες παίρνουν ένα επιπλέον δώρο, όπως για παράδειγμα μια μικρή μερίδα ζεστού πολτού από πίτουρο ή πλιγούρι ή μια χούφτα σταφίδες. Δώστε της λίγο από τον καλύτερο σανό σας- τον κέρδισε με την αξία της.
Πηγή : http://www.petzoo.gr/anaparagogi.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου