Κήπος και αγρόκτημα στην Ελλάδα

Κήπος και αγρόκτημα στην Ελλάδα
Κήπος και αγρόκτημα στην Ελλάδα

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Οι αυτόχθονες και ξένες φυλές γιδιών στην σύγχρονη Ελλάδα και η εκτροφή τους

Οι ντόπιες κατσίκες είναι ζώα ανθεκτικά, μικρού μέχρι μέσου μεγέθους (ΖΒ θηλυκών 30-50 κιλά, αρσενικών 40-65 κιλά) και χαρακτηρίζονται  από μεγάλη ποικιλία χρωματισμών. Υπάρχουν ζώα μονόχρωμα, μαύρα (κόρμπα), καστανά (κανούτα), άσπρα (φλώρα), κόκκινα (κάμπινα) ή με διάφορους συνδυασμούς χρωμάτων. Το τρίχωμα τους, με λίγες εξαιρέσεις, είναι μακρύ και τραχύ και η μέση παραγωγή τους κυμαίνεται 400-600 γρ./ζώο. Υπάρχουν κέρατα και στα δύο φύλα. Η μέση εμπορεύσιμη γαλακτοπαραγωγή τους κυμαίνεται σε 50-100 κιλά περίπου το χρόνο για τις ορεινές περιοχές και για τις ημιορεινές  και πεδινές περιοχές είναι πιο υψηλή και φτάνει τα 120-150 κιλά. Η πολυδυμία τους είναι γενικά μικρή και κατά μέσον όρο εκτιμάται γύρω στα 110-120%. Οι ντόπιες κατσίκες στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές εκτρέφονται σε μεγάλα ποίμνια μόνιμα ή μετακινούμενα. Η διατροφή τους βασίζεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό ή εξ’ ολοκλήρου ανάλογα με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες της περιοχής, στη φυσική βλάστηση. Όταν χορηγούνται συμπληρωματικά έτοιμες ζωοτροφές αυτό γίνεται κατά την χειμερινή περίοδο που η βλάστηση είναι φτωχή, ενώ οι θρεπτικές ανάγκες των ζώων είναι αυξημένες, αφού συνήθως οι τοκετοί πραγματοποιούνται την χειμερινή περίοδο. Αντίθετα στις πεδινές και παραθαλάσσιες περιοχές όπου διατηρούνται βελτιωμένες κατσίκες συνήθως προϊόντα διασταυρώσεων εντόπιων με φυλές υψηλής γαλακτοπαραγωγής του εξωτερικού), αυτές εκτρέφονται σε μικρά ποίμνια ως οικόσιτες ή ημιοικόσιτες. Τελευταία με τέτοιες κατσίκες έχουν δημιουργηθεί μεγάλες μονάδες, στις οποίες εφαρμόζεται συστηματικός σταβλισμός και διατροφή, ενώ στις περισσότερες από αυτές εφαρμόζεται μηχανική άμελξη. Στις εντόπιες Ελληνικές φυλές αίγας περιλαμβάνεται και η φυλή Σκοπέλου η οποία όμως σε σύγκριση με τον υπόλοιπο εντόπιο πληθυσμό αιγών παρουσιάζει μεγαλύτερες αποδόσεις. 
Η μέση ετήσια γαλακτοπαραγωγή της γίδας Σκοπέλου εκτιμάται σε 300 κιλά γάλα, ενώ υπάρχουν άτομα τα οποία παράγουν περισσότερο από 600 κιλά. Το γάλα της χαρακτηρίζεται για την υψηλή λιποπεριεκτικότητα, 5-6,5% και τα άλλα θρεπτικά συστατικά, όταν μάλιστα συγκριθεί με το γάλα βελτιωμένων φυλών. Ο δείκτης πολυδυμίας της φυλής εκτιμάται στο 1,4-1,5 περίπου ενώ η ποιότητα του κρέατος των εριφίων θεωρείται ιδιαίτερα υψηλή. Τα γίδια της φυλής Σκοπέλου είναι επίσης ζώα μικρόσωμα, λιτοδίαιτα, με τράγος Σκοπέλουκαλό χαρακτήρα και πολύ καλά προσαρμοσμένα στις συνθήκες της περιοχής που ζουν. Οι έντονοι χρωματισμοί που έχουν, ερυθροφαιά, μαυροφαιά, με κηλίδες ή όχι και το λείο τρίχωμα τους δίνουν στο σύνολο του κοπαδιού μια θαυμάσια εμφάνιση. Εκτρέφονται στις Βόρειες Σποράδες και ο πληθυσμός τους υπολογίζεται σε 8.000 κατσίκες περίπου. Συνήθως εκτρέφονται σε μικρά ποίμνια των 50 ατόμων και βόσκουν ελεύθερα σε θαμνώδεις εκτάσεις χωρίς να τους χορηγείται, τις περισσότερες φορές συμπληρωματική τροφή. Εδώ και 20 χρόνια εφαρμόζεται συστηματικά πρόγραμμα γενετικής βελτίωσης του πληθυσμού της, από την Διεύθυνση Γεωργίας του Ν. Μαγνησίας σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Γενετικής Βελτίωσης Ζώων του Υπουργείου Γεωργίας και το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Καρδίτσας. Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι μπορούν τα ζώα αυτά, ως οικόσιτα, να αντικαταστήσουν τη φυλή Saanen (που δίνει γάλα φτωχό σε θρεπτικά συστατικά και είναι ευαίσθητη στις ελληνικές συνθήκες του περιβάλλοντος) και να αναβαθμίσουν γενετικά πολλά ποίμνια ημιορεινών περιοχών της χώρας μας και ιδιαίτερα νησιωτικών, τα οποία σήμερα έχουν χαμηλές αποδόσεις. Οι κυριότερες ξένες φυλές αιγών είναι οι παρακάτω. Η φυλή αίγας Alpine περιλαμβάνει πολλούς τύπους: Γαλλικές αλπίνες, Ελβετικές αλπίνες, Αμερικάνικες αλπίνες, Βρετανικές αλπίνες, Αυστραλιακές αλπίνες. Όλοι αυτοί οι τύποι, έχουν ως τόπο προέλευσης τις Γαλλικές Άλπεις. 
Οι γίδες της φυλής αυτής είναι από τις πιο δημοφιλείς και πιο φημισμένες για την υψηλή γαλακτοπαραγωγή. Αρχικά η φυλή αυτή χρησιμοποιούνταν απ΄τους αγρότες για να καλυφθούν οι ανάγκες της κάθε οικογένειας σε γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα με την πάροδο όμως του χρόνου χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την παραγωγή γάλακτος προς πώληση-βιομηχανοποίηση. Η συντριπτική πλειοψηφία των αιγών είναι ζώα μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους και είναι η μόνη φυλήτης οποίας όλα ανεξαιρέτως τα ζώα έχουν όρθια αυτιά μικρομεσαίου μεγέθους. Οι χρωματισμοί ποικίλλουν από λευκό, καφέ, μαύρο και πολλές και διαφορετικές χρωματικές προσμείξεις. Όλες οι γίδες Alpine είναι ζώα ευπροσάρμοστα σε κάθε κλίμα γεγονός που συνεπάγεται άριστη υγιεινή κατάσταση και αποδόσεις που ανταποκρίνονται στο μέγιστο του κληρονομικού τους δυναμικού που φτάνει στα 600-700 κιλά σε περίοδο 200 ημερών. Η γαλακτοκομική κατσίκα Saanen προέρχεται από την Ελβετία, από την κοιλάδα Saanen. Τα θηλυκά Saanen είναι μεγάλοι παραγωγοί γάλακτος και συνήθως αποδίδουν 3-4% λιπαρά. Ειναι μεσαία ως μεγάλα στο μέγεθος (ζυγίζουν περίπου 65 kg) με τραχιά οστά και άφθονη δύναμη. Τα θηλυκά πρέπει να είναι θηλυπρεπή και όχι χοντροειδή. Τα Saanen είναι λευκά ή ανοικτό κρεμώδες στο χρώμα, με το λευκό να προτιμάται. Κηλίδες στο δέρμα δεν υπόκεινται σε διακρίσεις. Μικρά σημάδια στο χρώμα του μαλλιού είναι επιτρεπτά αλλά όχι επιθυμητά. Τα μαλλιά πρέπει να είναι κοντά και λεπτά. Τα αυτιά πρέπει να είναι όρθια και σε εγρήγορση και κατά προτίμηση πρέπει να δείχνουν προς τα εμπρός. Το πρόσωπο πρέπει να είναι ίσιο ή κοίλο. Η τάση προς μια ρωμαική μύτη υφίσταται διακρίσεις. Η φυλή είναι ευαίσθητη στην υπερβολική ηλιακή ακτινοβολία και αποδίδει καλύτερα σε ψυχρότερες συνθήκες. Η παροχή της σκιάς είναι απαραίτητη και το σκούρο δέρμα είναι προτιμότερο. Το Toggenburg είναι μια ελβετική γαλακτοκομική κατσίκα από την κοιλάδα Toggenburg της Ελβετίας στο Obertoggenburg. Θεωρείται επίσης ως η παλιότερη, γνωστή γαλακτοκομική φυλή κατσίκας. 
Αυτή η φυλή είναι μεσαίου μεγέθους, επίμονη, δυνατή και σε εγρήγορση στην εμφάνιση. Ελαφρώς μικρότερη από τις άλλες αλπικές φυλές, το θηλύκο ζυγίζει τουλάχιστον 55 kg. Τα μαλλιά είναι μεσαίου μεγέθους, μαλακά, λεπτά και επίπεδα. Το χρώμα του είναι στερεό και κυμαίνεται από fawn σε σκούρο σοκολατί με καμία προτίμηση σε κάποια απόχρωση. Διακριτά λευκά σημάδια είναι ως εξής: λευκά αυτιά με σκούρο σημάδι στη μέση, δύο λευκές ρίγες κάτω στο πρόσωπο, πάνω από κάθε μάτι ως το ρύγχος, πίσω πόδια λευκά από τους ταρσούς ως τις οπλές, μπροστά πόδια λευκά από τα γόνατα προς τα κάτω, ένα λευκό τρίγωνο σε κάθε πλευρά της ουράς, λευκό σημάδι μπορεί να υπάρχει στα προγούλια ή σε αυτή την περιοχή εάν δεν υπάρχουν προγούλια. Διάφοροι βαθμοί κρεμώδων σημαδιών αντί καθαρού λευκού είναι αποδεκτά αλλά όχο εππιθυμητά. Τα αυτιά είναι όρθια. Οι γραμμές του προσώπου μπορεί να είναι κοίλες ή ευθείες, ποτέ ρωμαικές. Τα Toggenburgs αποδίδουν καλύτερα σε ψυχρότερες συνθήκες. Χαρακτηρίζονται για την εξαιρετική ανάπτυξη του μαστού και την υψηλή παραγωγή γάλακτος και έχουν μέση δοκιμή λιπαρών 3.7%.
Πηγή : http://www.petmania.gr/index.php?dispatch=pages.view&page_id=199
http://www.agrotes.eu/kirioteres-xenikes-files-egon/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η διαχρονική σημασία της αγροτικής παραγωγής και η έλλειψη διατροφικής αυτάρκειας των Ελλήνων

Την γεωργίαν των άλλων τεχνών μητέρα και τροφόν είναι. Ξενοφών Αρχαίος Έλληνας ιστορικός (430-355 π.Χ.) Γη και ύδωρ πάντα έσθ’ όσα γίνονται...