Η Βουκαμβίλια (Μπουκαμβίλια), είναι ένα από τα ωραιότερα και "κλασικότερα" αναρριχόμενα φυτά της Άνοιξης. Ομορφαίνει μπαλκόνια αλλά και παρτέρια και μάντρες και γενικότερα ευδοκιμεί ιδιαίτερα σε οποιαδήποτε εξωτερικό μέρος του σπιτιού ή του κήπου της δίνεται η δυνατότητα να απλωθεί. Πρόκειται για ένα φυλλοβόλο φυτό με ξυλώδεις βλαστούς που διακλαδώνονται και περιπλέκονται μεταξύ τους ενώ τα λουλούδια της μπορεί να είναι κόκκινα, μωβ (από τις ωραιότερες ποικιλίες), ροζ, λευκά, πορτοκαλί και βυσσινί. Μπορεί να φτάσει αρκετά μέτρα σε ύψος (εκτός εάν πρόκειται για κάποια χαμηλή ή νάνο ποικιλία). Τα κλαδιά της έχουν μεγάλα και κοφτερά αγκάθια, γι' αυτό και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν τη φυτεύουμε ή την κλαδεύουμε. Αγαπά ιδιαίτερα την ηλιοφάνεια, ενώ είναι ευαίσθητη στο ψύχος και τον αέρα. Γι' αυτό και πρέπει να την φυτεύουμε σε σημεία που τα ''βλέπει'' γι' αρκετές ώρες ο ήλιος και δεν τα χτυπάει ιδιαίτερα ο αέρας. Η τοποθέτησή της σε κάποιο σκιερό σημείο, ίσως είναι και η βασική αιτία μειωμένης ανθοφορίας της. Κλαδεύεται οποτεδήποτε θέλουμε προκειμένου -εκτός των άλλων- να της δώσουμε και την κατεύθυνση και το σχήμα που επιθυμούμε. Καλό είναι πάντως ν' αποφεύγουμε το κλάδεμα σε ακραίες καιρικά περιόδους, όταν δηλαδή κάνει πολύ κρύο ή πολλή ζέστη. Χρειάζεται πότισμα αλλά χωρίς υπερβολές καθώς αυτό έχει επίπτωση στην ανθοφορία της (τις ίδιες επιπτώσεις έχει και η υπερβολική λίπανση).
Γενικότερα, θα λέγαμε ότι είναι ένα φυτό ανθεκτικό στη ζέστη. Φυτεύεται τόσο στο χώμα όσο και σε γλάστρες (υπάρχουν και νάνες ποικιλίες που ενδείκνυνται για παρτέρια ή για το μπαλκόνι καθώς δεν ''ξεφεύγουν'' σε ύψος). Τέλος, η ανθοφορία της ξεκινά τις πρώτες ημέρες της άνοιξης και διαρκεί έως και τα πρώτα κρύα. Aπό τα εντυπωσιακότερα αναρριχώμενα και από τα απόλυτα ταυτισμένα με το ελληνικό καλοκαίρι φυτά, αν και το ίδιο δημοφιλής είναι η βουκαμβίλια σε όλες τις χώρες της Μεσογείου και γενικά όπου επικρατεί εύκρατο και ζεστό κλίμα, αφού το μοναδικό της "μειονέκτημα" είναι η μειωμένη της αντοχή σε χαμηλές θερμοκρασίες και σε δυνατούς βοριάδες γι΄αυτό και βασικό στοιχείο για την σωστή της ανάπτυξη είναι να βρίσκεται φυτεμένη σε όσο πιο ηλιόλουστα και απάνεμα σημεία. Αν βρείτε λοιπόν το κατάλληλο, φωτεινό τις περισσότερες ώρες της ημέρας και προστατευμένο από τον βοριά σημείο για να την τοποθετήσετε, είτε απευθείας στο χώμα είτε και σε μεγάλα δοχεία φύτευσης και αν της προσφέρετε στοιχειώδεις φροντίδες, είναι βέβαιο πως θα σας ανταμείψει με μια πλούσια ανθοφορία συνήθως δύο φορές τον χρόνο -μία προς το τέλος της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού κι ακόμα μια στις αρχές του φθινοπώρου. Ανήκει στα φυτά που πολύ δύσκολα προσβάλλονται από ασθένειες, δεν έχει ιδιαίτερες ανάγκες λίπανσης, εκτός από ένα συνηθισμένο γενικό λίπασμα από το τέλος της άνοιξης μέχρι και το φθινόπωρο και κυρίως για τα φυτά που βρίσκονται όχι στο χώμα αλλά μέσα σε δοχεία φύτευσης και οι απαιτήσεις της ακόμα και σε νερό δεν είναι μεγάλες, πότισμα κάθε 2-3 ημέρες και μόνο κατά την διάρκεια του καλοκαιριού είναι αρκετό. Γενικά, θα πρέπει το χώμα της ανάμεσα στα ποτίσματα να στεγνώνει εντελώς.
Η λαθεμένη αντίληψη ορισμένων πως η βουκαμβίλια έχει ανάγκη από πολύ νερό, είναι η αιτία για το όχι σπάνιο φαινόμενο κάποια φυτά ενώ είναι γεμάτα με καταπράσινο φύλλωμα, να παρουσιάζουν πολύ μικρή έως και ανύπαρκτη ανθοφορία, σε σχέση με άλλα που το φύλλωμα με δυσκολία διακρίνεται ανάμεσα στα λουλούδια. Ο λόγος είναι ακριβώς το πολύ νερό. Ειδικά σε βουκαμβίλιες φυτεμένες σε γλάστρες που οι αυξημένες θερμοκρασίες του καλοκαιριού αλλά και ο αέρας ξεραίνουν επιφανειακά το χώμα, αλλά στο εσωτερικό του ενδέχεται να είναι ακόμα υγρό, βεβαιωθείτε πως πραγματικά το χώμα στην γλάστρα έχει στεγνώσει πριν ποτίσετε ξανά και φυσικά φροντίστε για την καλή αποστράγγιση του νερού τοποθετώντας πάντα -και για οποιοδήποτε φυτό- ένα στρώμα από χαλίκια στον πάτο την γλάστρας πριν από το χώμα. Η βουκαμβίλια κλαδεύεται τον Μάρτιο, αμέσως μόλις περάσουν τα μεγάλα κρύα και το μήκος των κλαδιών σε μικρά φυτά καλό είναι να κόβεται περίπου κατά το 1/4. Βουκαμβίλιες με μεγάλο ύψος, αφού πρόκειται για αναρριχώμενο που μπορεί να ξεπεράσει και τα 10 μέτρα, φυσικά και δεν τις "κουτσουρεύετε" τόσο κατά το κλάδεμα, απλά "καθαρίζετε" το φυτό από εντελώς ξερά κλαδιά και "αραιώνετε" γενικά όπου και αν χρειάζεται. Φυτά που θα κλαδέψετε υπερβολικά κάποια χρονιά, είναι πιθανό να μην ανθίσουν καθόλου στην επόμενη περίοδο ανθοφορίας. Με το κλάδεμα αλλά και το μέσο στήριξης που θα επιλέξετε για την βουκαμβίλια, μπορείτε να της δώσετε εκτός από την απλή κατακόρυφης ανάπτυξης μορφή, όποιο άλλο σχήμα θέλετε. Να την "οριοθετήσετε" σε μορφή αψίδας περιμετρικά μιας πόρτας, να την ανεβάσετε σε σκάλες, πέργκολες κλπ. ή αφού αποκτήσει έναν αρκετά χοντρό κορμό και κόβοντας διαρκώς τα κάτω από ένα ορισμένο ύψος κλαδιά της να της δώσετε την μορφή ενός κανονικού δέντρου.
Εκτός από τα συνηθισμένα αναρριχώμενου τύπου φυτά, υπάρχουν και οι βουκαμβίλιες μινιατούρες και οι ακόμα πιο μικρές τύπου bonsai. Αναπτύσσονται σε μικρά δοχεία φύτευσης και κλαδεύονται διαρκώς, όπως όλα αυτού του είδους τα φυτά, για να διατηρούν το σχήμα τους. Οι συγκεκριμένες βουκαμβίλιες είναι από τα πιο εντυπωσιακά δέντρα/φυτά σε μικρογραφία, αφού παρά το μικρό τους μέγεθος η ανθοφορία τους είναι το ίδιο πλούσια όπως και σε ένα φυτό κανονικού μεγέθους, κάτι που κάνει την ανθισμένη εικόνα τους πραγματικά απίστευτη. Κάτι που επίσης δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι πως τα εντυπωσιακά αυτά φούξια, κόκκινα, άσπρα, μωβ, πορτοκαλί ή ροζ "λουλούδια" της βουκαμβίλιας δεν είναι στην πραγματικότητα λουλούδια παρά βράκτια διακοσμητικά φύλλα που ανά τρία περικλείουν και καλύπτουν τα πολύ μικρά λευκοκίτρινα άνθη της που βρίσκονται στο εσωτερικό τους. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με μοσχεύματα, όμως δεν είναι από τους ευκολότερους, πάντως αν θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας θα το κάνετε την περίοδο του καλοκαιριού με κλαδάκια που αφού αφαιρέσετε όλα τα φύλλα τους θα τα φυτέψετε σε μια μικρή γλάστρα με αφράτο χώμα και θα ποτίζετε μόνο όταν το χώμα στεγνώνει εντελώς. Τα πρώτα πράσινα φυλλαράκια είναι η ένδειξη ότι έχετε ήδη αποκτήσει ένα καινούργιο φυτό. Οι μανιώδεις με την τάξη και την "καθαριότητα" μέχρι σημείου υστερίας που σας ενοχλούν πιθανόν και τα "σκουπίδια" των λουλουδιών, λάβετε απλά υπόψη σας ότι όλος αυτός ο "όγκος" των λουλουδιών με τον αέρα και κατά εποχές είναι λογικό να πέφτει γεμίζοντας τα πάντα τριγύρω, αλλά αν αυτός είναι ο λόγος να μην την επιλέξετε για τον κήπο ή το μπαλκόνι σας, μάλλον θα πρέπει γενικώς να αναθεωρήσετε τη σχέση σας με την κηπουρική, τα φυτά και την πραγματική απόλαυση και ομορφιά που αυτά είναι σε θέση να μας προσφέρουν. Για τους υπόλοιπους, που δεν κολλάτε σε τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στην απίθανη εικόνα μιας ολάνθιστης βουκαμβίλιας, μια πρόταση που θα μεγαλώσει την οπτική απόλαυση που θα σας χαρίσει. Φυτέψτε στο ίδιο σημείο δύο ή και περισσότερες με διαφορετικά χρώματα και όσο μεγαλώνουν "πλέξτε" τα κλαδιά μεταξύ τους. Όταν ανθίσουν, η εικόνα των ανάμεικτων χρωμάτων, είναι πραγματικά φανταστική.
Πηγή : http://praktikesidees.gr/v2/khpos/osa-prepei-na-xeroume-gia-th-voukamvilia/
http://www.soulouposeto.gr/2011/06/blog-post_25.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου