Γαλοπούλα ή Ινδόρνιθα : Το πουλερικο των Ινδιάνων της Αμερικής με το ευεργετικό και νόστιμο κρέας

Οι γαλοπούλες (ινδόρνιθες, κούρκοι, διάνοι και γάλοι) είναι πουλιά του γένους Μελεαγρίς (Meleagris). Το είδος Μ. gallopavo, γνωστό και ως άγρια γαλοπούλα είναι αυτόχθονο της Βόρειας Αμερικής και είναι το βαρύτερο μέλος των ορνιθόμορφων, με φυσιολογικό βάρος μέχρι 11 κιλά. Από αυτό το είδος προέρχεται η οικόσιτη γαλοπούλα, της οποίας η εξημέρωση έγινε πριν περίπου 2.000 χρόνια στο κεντρικό Μεξικό. Το άλλο υπάρχον είδος είναι η Meleagris ocellata (Μελεαγρίς η οσελοτωτή), η οποία ζει στη χερσόνησο Γιουκατάν. Πατρίδα της γαλοπούλας θεωρείται η Αμερική και οι πρώτοι που την εξημέρωσαν ήταν οι Αζτέκοι. Όταν οι ισπανοί θαλασσοπόροι την πρωτοσυνάντησαν στο Μεξικό, την ονόμασαν ινδικό κοτόπουλο, καθώς νόμιζαν ότι βρίσκονταν στις Ινδίες. Στη συνέχεια, την μετέφεραν στην Ευρώπη όπου μετά τη Γαλλία και την Αγγλία, έγινε παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο πιάτο σε πολλές χώρες. Εντάχθηκε στη διατροφή των Ελλήνων, κατά τον 16ο και 17ο αιώνα. Οι γαλοπούλες ταξινομικά ανήκουν στην τάξη ορνιθόμορφα και την οικογένεια φασιανίδες. Τα αρσενικά και των δύο ειδών έχουν μια σαρκώδη προεξοχή που κρέμεται από την κορυφή του ράμφους, η οποία αποκαλείται λειρί. Είναι ανάμεσα στα μεγαλύτερα πτηνά της τάξης τους. Όπως και στα υπόλοιπα ορνιθόμορφα, τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα και πιο πολύχρωμα από τα θηλυκά, εμφανίζουν δηλαδή σεξουαλικό διμορφισμό. 

Η εντατική κρεατοπαραγωγική ινδιανοτροφία συνίσταται από μια εκτροφή νεοσσών ινδιάνων το χρόνο, από το θέρος ως το Δεκέμβρη, για την παραγωγή κρέατος προς κατανάλωση τις εορτές των Χριστουγέννων. Οι ινδιανοτρόφοι προμηθεύονται τους νεοσσούς από τους αναπαραγωγούς-εκκολάπτες και τους ανατρέφουν κατά το πρώτο στάδιο, 1 ως 2 μήνες, σε πρόχειρες εγκαταστάσεις — υπόστεγα ή απλούς θαλάμους— και, μετά, τους εκτρέφουν στις βοσκές και κυρίως στις καλαμιές των σιτηρών κατά το μεγαλύτερο διάστημα. Κατά το τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης χορηγείται στους Ινδιάνους συμπληρωματική τροφή. Οι εκτροφές αυτές είναι συνήθως σμήνη των 500 ως 1000 κεφ. το καθένα. Οι γαλοπούλες αναπαραγωγής είναι συνήθως διασταυρώσεις μαύρων ανθε­κτικών φυλών, που έχουν προσαρμοστεί στις τοπικές συνθήκες. Hινδιανοτροφία συγκεντρώνεται κυρίως στη Θεσσαλία και την Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία. Η μη ανάπτυξη της ινδιανοτροφίας στη Χώρα μας σε συστηματική και βιομηχανική μορφή οφείλεται στον περιορισμό της κατανάλωσης κρέατος γαλοπούλων μόνο την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και του Νέου έτους. Έτσι καθίσταται ασύμφορη η δημιουργία μόνιμων και σύγχρονων εγκαταστά­σεων εκτροφής ινδιάνων, γιατί αυτές δε θα αξιοποιούνται πλήρως με τη διενέργεια μιας εκτροφής το χρόνο, ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για 2 έως 3 εκτροφές. Ή περίοδος ανατροφής και ανάπτυξης των πτηνών αναπαραγωγής διαρκεί από 27 ως 35 εβδομάδες, μέχρις ότου φτάσουν στη γενετησιακή ωριμότητα (έναρξη ωοτοκίας) και εξαρτάται από τη φυλή ή τον τύπο του υβριδίου. Η πάχυνση των νεοσσών διαρκεί 12 ως 24 εβδομάδες συνήθως, ανάλογα με τη φυλή και το επιθυμητό εμπορικό βάρος του σφαγίου. Ανατρέφονται μέσα σε θαλάμους, με στρωμνή και με κατάλληλες κλιματικές συνθήκες όμοιες σχεδόν με εκείνες των νεοσσών των ορνίθων, μέχρι την ηλικία των 6 ως 8 εβδομάδων. Έχουν ανάγκη από υψηλότερη θερμοκρασία περιβάλ­λοντος από τους νεοσσούς ορνίθων κατά την πρώτη εβδομάδα της ηλικίας τους. Η θερμοκρασία, κατά τη διάρκεια της πρώτης αυτής εβδομάδας, 8 cm πάνω από το δάπεδο στο άκρο της θερμομητέρας, πρέπει να διατηρείται στους 35° C για τους μαύρους και 37,8° C για τους άσπρους νεοσσούς. Κατόπιν η θερμοκρασία μειώνεται σταδιακά τις άλλες εβδομάδες μέχρι τους 20° C την 6η ή 8η εβδομάδα. Η άριστη θερμοκρασία για τους αναπτυσσόμενους νεοσσούς (ηλικίας 8 ως 16 εβδομάδων) είναι ως 18° C. Μετά την ηλικία αυτή συνεχίζεται η διατήρηση των ινδορνιθίων στον ίδιο θάλαμο (εντατική εκτροφή) ή μεταφέρονται και εκτρέφονται μέσα σε υπόστεγα και θαλάμους με περίβολα (ημιεντατική εκτροφή) ή σε βοσκές, όπου διατρέφονται με ελεύθερη βόσκηση και με τη χορήγηση συμπληρωματικής τροφής, αν είναι ανάγκη (εκτατική εκτροφή). Τα ινδορνίθια είναι αρκετά ανθεκτικά, όταν έχουν αναπτυγμένο το πτέρωμά τους, γι’ αυτό αρκεί να προστατεύονται από τον ήλιο ή τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες με απλά υπόστεγα ή σκηνές στις βοσκές. 

Η γαλοπούλα έχει λευκό και νόστιμο κρέας, με ελάχιστα λιπαρά, μικρή θερμιδική αξία και ευεργετική δράση. Οι πολλές θρεπτικές της ιδιότητες, την καθιστούν ιδανική επιλογή για ευαίσθητες ηλικιακές ομάδες, όπως είναι τα παιδιά. Ανάμεσα σε αυτές, περιλαμβάνονται και πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, πολλές βιταμίνες (Β6, Β3,Β2, Β12), σίδηρος που ανεβάζει τον αιματοκρίτη, φώσφορο για γερά οστά και δόντια καθώς και κάλιο γνωστό για την καρδιολογική του δράση. Πλούσιο είναι ακόμη το κρέας της γαλοπούλας σε τρυπτοφάνη, ένα αμινοξύ που συμβάλλει στην παραγωγή της σεροτονίνης, η οποία χαρίζει αισθήμα χαλάρωσης και ευφορίας στον οργανισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σεροτονίνη συμμετέχει στη ρύθμιση της διάθεσης, της όρεξης και του ύπνου, ενώ η έλλειψη της συνδέεται με την εκδήλωση κατάθλιψης. Η γαλοπούλα ανήκει έτσι στις τροφές που βοηθούν στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Γαλοπούλα

http://www.ftiaxno.gr/2014/12/galopoules-anaparagogi-kai-ektrofi.html

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/273831/ametrita-ta-diatrofika-ofeli-tis-galopoulas