«Αν έχεις μια κατσίκα ή μια κότα σε μια αυλή, θα σου φέρουν... αστίατρο και θα σε υποχρεώσουν να τις απομακρύνεις. Αν έχεις έναν (ή και περισσότερους) σκύλους, γάτες κ.λπ., τότε θεωρείσαι φιλόζωος, άρα περνάς στην τάξη των ''''εγκεκριμένων από το σύστημα''''. Αυτό το... παράπονο εξέφρασε μιλώντας στον «Φιλελεύθερο» ένας από τους τελευταίους των... Μοϊκανών-κτηνοτρόφων του Νομού Αττικής που κάνει αυτή τη δουλειά από το 1962. Όσο κι αν συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν, όση υπερβολή κι αν (και εκ των πραγμάτων) έχει η ανωτέρω αντίθεση που θέτει ο κτηνοτρόφος, είναι ενδεικτική της κουλτούρας που έχει επικρατήσει στην ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες.
Η μαζική απομάκρυνση της Ελλάδας από την αγροτική διαβίωση και η απότομη μετάβαση στην αστική στις δεκαετίες ''50, ''60 και ''70, συνοδεύτηκε και από γενικευμένη κοινωνικοπολιτική μετάλλαξη, η οποία «κουβάλησε» και πολλά κατάλοιπα. Η Αθήνα και η Αττική δέχτηκαν την «εισβολή» αυτής της κοινωνικής μετάλλαξης και της έκρηξης της αστυφιλίας. Την ίδια περίοδο που συνέβαινε αυτή η μεγάλη κοινωνική μετάλλαξη, η Αθήνα έγινε... τσιμέντο, καθώς έγινε το κέντρο της Ελλάδος. Η οργιώδης δόμηση άλλαξε μια για πάντα και την Αττική. Γενικευμένα μπαζώματα, κλείσιμο ρεμάτων, αποψίλωση δασών, «οικοπεδοποίηση» καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Το πράσινο «θυσιάστηκε» για να γίνουν περισσότερες κατοικίες. Μοιραία, η Αθήνα - μια περιοχή με τόσο υπέροχο μικροκλίμα - έφτασε να έχει το λιγότερο πράσινο σχεδόν απ'' όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες! Μέσα σ'' αυτή τη γενικευμένη μετάλλαξη, υπήρξαν και θύματα. Είναι οι άνθρωποι που ζούσαν σε συνθήκες και συνήθειες επαρχίας και αγροτικής διαβίωσης στον Νομό Αττικής εδώ και τρεις ή και τέσσερις γενιές! Είναι οι κτηνοτρόφοι της Αττικής! Αυτοί οι άγνωστοι!
Αυτή η κοσμογονία αλλαγών των κοινωνικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών και εργασιών προτύπων μοιραία έφερε και τη... σύγκρουση. Το καινούργιο ήρθε να διώξει το... παλιό! Οι κτηνοτρόφοι της Αττικής, η περιαστική κτηνοτροφία, ένας αρκετά σημαντικός κλάδος, βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτής της πρωτοφανούς μετάλλαξης. Τα ερωτήματα που ανέκυψαν, πολλά και δύσκολα! Ποιοι έχουν δίκιο; Οι... νεο-Αθηναίοι, οι πολυκατοικίες και οι... νοικοκυραίοι που δεν θέλουν μυρωδιές και λάσπες, ή οι άνθρωποι που εδώ και τρεις ή τέσσερις γενιές εκτρέφουν ζώα και βιοπορίζονται από αυτά; Ποιοι είναι οι πρωτευουσιάνοι; Ποιοι ήρθαν πρώτοι; Ποιοι, αν εξέλειπαν, θα προξενούσαν μεγαλύτερη επισιτιστική κρίση; Πρόκειται για ερωτήματα που κάποιοι... Αθηναίοι συμπολίτες μας θέτουν και μάλιστα με εύλογη παρρησία. Μακριά από υπεραπλουστεύσεις και συναισθηματικού τύπου προσεγγίσεις, καθώς το θέμα άπτεται -ασφαλώς- της δημόσιας υγείας, στην Αττική έχει γίνει μεγάλη... εκτόπιση ανθρώπων που εδώ και πολλές δεκαετίες, ζουν, βιοπορίζονται, παράγουν, δίπλα και παράλληλα με τα ζώα.
Οσο απίστευτο κι αν φαίνεται, στην Αττική υπάρχουν περίπου 1.800 κτηνοτροφικές μονάδες, στις οποίες εκτρέφονται περίπου 240.000 γιδοπρόβατα και αγελάδες. Πρόκειται για μονάδες που είναι διάσπαρτες παραδοσιακά και πατρογονικά σε όλη την περιφέρεια της Αττικής. Αυτός ο αριθμός αφορά τα ζώα που είναι εγγεγραμμένα στο (επίσημο) μητρώο εκμεταλλεύσεων αγροτικής ανάπτυξης, περιλαμβάνει μόνο τα δηλωμένα και όχι όσους έχουν πολύ μικρές μονάδες σε κάποιες αυλές ή χωράφια, χωρίς να τις έχουν δηλώσει.
Ο κάθε κτηνοτρόφος έχει και έναν κωδικό. Στην Αττική υπάρχουν περίπου 3.000 κωδικοί! Αυτοί είναι εγγεγραμμένοι ως επαγγελματίες εκτροφείς. Αυτές οι μονάδες είναι διάσπαρτες σε περιοχές όπως Λαύριο, Κερατέα, Μαρκόπουλο, Αυλώνα, Μέγαρα, ακόμη και στη Βούλα! Μεσόγεια και Μέγαρα έχουν τις περισσότερες εκμεταλλεύσεις, ενώ στον Ασπρόπυργο υπάρχουν σημαντικές μονάδες με αγελάδες. Υπάρχουν και χοιροστάσια στην Αττική, σε Κερατέα και Ασπρόπυργο. Αυτός ο αριθμός αφορά και τα νησιά του Αργοσαρωνικού, που επίσης έχουν σημαντικό αριθμό κτηνοτροφικών μονάδων, ενώ η Σαλαμίνα έχει σημαντική εκτροφή αγελάδων. Σήμερα, οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις είναι σφηνωμένες ανάμεσα σε δενδρώδεις γεωργικές καλλιέργειες (αμπέλια, ελαιώνες, φιστικιές και άλλα περιβόλια), σε εντατικές κηπευτικές καλλιέργειες, σε περιοχές Natura, σε Εθνικά Πάρκα, καθώς και ανάμεσα στις συνεχώς επεκτεινόμενες πόλεις, δίπλα σε βίλες νεοαστών.
Οι κτηνοτρόφοι της Αττικής σε αριθμούς :
- 1.800 κτηνοτροφικές μονάδες
- 240.000, περίπου, γιδοπρόβατα και αγελάδες
- 3.000 κωδικοί (εγγεγραμμένοι ως επαγγελματίες εκτροφείς)
- Αρκετοί είναι έως και 4η γενιά κτηνοτρόφων
- Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος αριθμεί 360 μέλη
- Ο νόμος 940/81279 (Αύγουστος 2017) κατοχυρώνει τη συνέχιση της ύπαρξής τους.
Οι κτηνοτρόφοι της Υπαίθρου της Αττικής, αφού διατήρησαν βιώσιμο το Αττικό περιβάλλον αισθάνονται την έντονη υποτίμηση της ποιότητας ζωής τους (με την τσιμεντοποίηση της υπαίθρου της Αττικής) και την υποτίμηση των πολιτιστικών αξιών (τοπικών γιορτών, τοπικών πανηγύρεων & τοπικής γαστρονομίας) των γηγενών πληθυσμών, καθώς και την έλλειψη αναγνώρισης της καθημερινά απαιτητικής επιχειρηματικής δραστηριότητας των κτηνοτρόφων. Αγρότης ΔΕΝ είναι επάγγελμα κυρίως, αλλά τρόπος ζωής και πρέπει να συνεκτιμάται συνεχώς τόσο η αγροτική κοινωνία όσο και οι αγρότες.Στην Αττική σήμερα φαίνεται ότι υπάρχουν περί τις 240.000 γιδοπρόβατα & 4.000 αγελάδες γαλακτοπαραγωγής, που τα φροντίζουν 3.000 οικογένειες κτηνοτρόφων (κυρίως Αρβανίτες, Βλάχοι & Σαρακατσάνοι) σε 1.800 κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις. Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής πραγματοποίησε 313 περίπου δημόσιες προδημοσιευθείσες εκδηλώσεις τα τελευταία τρία χρόνια σε μια αγωνιώδη προσπάθεια ενημέρωσης όλων των εμπλεκομένων για επιβίωση, για βιώσιμες κοινωνίες, για αξιοπρεπή εργασία και λόγω κλιματικής αλλαγής στην ύπαιθρο της Αττικής. Οι συνεχείς επεκτάσεις των ρυμοτομικών σχεδίων, χωρίς εξασφάλιση χρήσεων γης, εγκλωβίζουν, «πνίγουν» & καταστρέφουν επαγγελματίες, περιουσίες και ζωές αγροτών-κτηνοτρόφων, καθώς μειώνουν δραμματικά το παραγωγικό δυναμικό της αγορδιατροφής, ενώ καταστρέφουν την ισορροπία και αειφορία στο περιβάλλον της Αττικής.
Πρέπει να βρεθεί λύση για την διατήρηση και εξυπηρέτηση των υπαρχόντων στάβλων, τουλάχιστον μέχρι την βιολογική ζωή των σημερινών κτηνοτρόφων-ιδιοκτητών. Άλλωστε όλοι αγόρασαν και ήλθαν δίπλα στους στάβλους με λειτουργούντες στάβλους ακόμα και από την δεκαετία του 1960. Η ύπαιθρος της Αττικής (ακόμα και πολλές περιοχές του κέντρου της Αθήνας) υποστήριζαν με βοσκότοπους την τοπική κτηνοτροφία. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνεις αγροτικές εργασίες με αξία γης που μπορεί να φθάνει τα 650€/τετραγωνικό μέτρο. Η ισορροπία-βιωσιμότητα του περιβάλλοντος επιβάλλει την εξασφάλιση «ζωτικών» χώρων για την διατήρηση της επαγγελματικής παραδοσιακής οικογενειακής κτηνοτροφίας. Όπως έχουν γίνει βιοτεχνικά πάρκα και άλλα πάρκα, ακόμα και ψυχαγωγίας ή θεματικά πρέπει να γίνουν στην Αττική και ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ ΠΑΡΚΑ, αυτοδιαχειριζόμενα, με αποκλειστικά ομοειδή φιλοξενούμενα ζώα, και υποστήριξη καθετοποίησης της «αλυσίδας αξίας». Οι κτηνοτρόφοι είναι επαγγελματίες και μάλιστα με ιδιότροπη συνεχή απασχόληση όλο τον χρόνο, 365 μέρες.. Οι υπηρεσίες πρέπει να τους εξυπηρετούν και όχι να καταντούν οι κτηνοτρόφοι «κλητήρες» των διαδικασιών των ποικιλώνυμων υπηρεσιών. Ίσως η δημιουργία ενός «ΣΠΙΤΙΟΥ του ΑΓΡΟΤΗ» σε κάθε Δήμο της υπαίθρου της Αττικής να έδινε μια διέξοδο στο σοβαρότατο πρόβλημα με Επιτροπή Διοίκησης στην οποία θα μετέχουν κατά πλειοψηφία αγρότες, από τους νόμιμα λειτουργούντες Αγροτικούς Συλλόγους. Στο «Σπίτι του αγρότη» μπορεί να ενταχθούν εκστρατείες ενημέρωσης καταναλωτών, εκδηλώσεις στήριξης κοινωνικού προφίλ των αγροτών-κτηνοτρόφων, δράσεις υποστήριξης των γηγενών κτηνοτρόφων, υποστήριξη πολιτιστικών ιδιαιτεροτήτων των γηγενών κτηνοτρόφων, λειτουργία ΚΕΠ και one stop shop για κτηνοτρόφους, δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος κλπ καθ’ όσον οι αγρότες είναι οι εξ επαγγέλματος ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ του περιβάλλοντος. Επίσης το «ΣΠΙΤΙ του ΑΓΡΟΤΗ» θα μπορούσε να υποστηρίξει δράσεις στα σχολεία για την διατροφή με ελληνικά προϊόντα, ενημέρωση μαθητών για την ζωή στην φύση, επισκέψεις σχολείων σε επισκέψιμα αγροκτήματα, διοργάνωση πολιτιστικών αγροτικών δράσεων κλπ, καθώς και υποστήριξη της εκπαίδευσης, κατάρτισης και ενημέρωσης των κτηνοτρόφων.
Τα τοπικώς παραγόμενα αγροτικά προϊόντα, πρέπει να εξασφαλισθεί ότι θα επεξεργάζονται ή/& μεταποιούνται τοπικά (οικοτεχνίες ή άλλα), με τοπικές συνταγές (γαστρονομία) για να καλύπτουν τις τοπικές καταναλωτικές ανάγκες. Δορυφορικά προς την Αθήνα μπορεί να δημιουργηθούν Τοπικά Γαστρονομικά Φεστιβάλ (Μαραθών), Γιορτές Τοπικής Ανάπτυξης (Μέγαρα) ή άλλες τοπικές συνεργατικές εκδηλώσεις για την ενδυνάμωση Τοπικών Εφοδιαστικών Αλυσίδων.
Πηγή : https://www.agrocapital.gr/news/44361/periastiki-ktinotrofia-attikis
https://www.trikalanews.gr/periastiki-ktinotrofia-attikis/
https://www.liberal.gr/politics/chr-staikouras-an-chreiastei-tha-sundramoume-tous%C2%A0asfalismenous-gia-to-kostos-tou-emboliou/318747
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου