Το κουνουπίδι (επιστ. Κράμβη η λαχανώδης ποικ. Βοτρύτης, Brassica oleracea var. botrytis) είναι φυτό ποώδες, μονοετές ή διετές και ανήκει στην οικογένεια των σταυρανθών και στο γένος Βράσσικα. Κατάγεται από τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου ενώ αναφορές υπάρχουν και στην Αρχαία Ελλάδα και Αίγυπτο. Το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 80 εκατοστά. Τα φύλλα του είναι μακριά και τα εσωτερικά γέρνουν προς το κέντρο του φυτού. Στην κορυφή του σχηματίζεται μία συμπαγής μάζα από υπερτροφικά άνθη και σαρκώδεις μίσχους που λέγεται ανθοκεφαλή. Το κουνουπίδι καλλιεργείται κυρίως στις περιοχές της Μεσογείου, και στις παραθαλάσσιες περιοχές του Ατλαντικού ωκεανού για την ανθοκεφαλή του. Από το Μάιο μέχρι τον Αύγουστο σπέρνεται σε φυτώρια και μετά την πάροδο 1 μήνα, αφού βλαστήσουν, τα μικρά αυτά φυτάρια μεταφυτεύονται στο χωράφι. Είναι ευαίσθητο στις υψηλές θερμοκρασίες και στις πολλές βροχές. Μία μέση θερμοκρασία 10-12 βαθμούς είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη του. Μπορεί να καλλιεργηθεί στα περισσότερα εδάφη αρκεί να υπάρχει η κατάλληλη ύδρευση και λίπανση. Ανάλογα με την ποικιλία και την καλλιέργεια η συγκομιδή γίνεται 5 περίπου μήνες μετά τη σπορά. Όταν η ανθοκεφαλή πάρει το συνηθισμένο σχήμα κόβεται μαζί με 3-4 φύλλα που την προστατεύουν κατά τη μεταφορά και από το φως. Στη βόρεια Ευρώπη καλλιεργείται μια μονοετής ποικιλία τους καλοκαιρινούς μήνες. Στην Ελλάδα το κουνουπίδι καλλιεργείται τη χειμερινή περίοδο κυρίως στην Εύβοια, Αττική, Μεσσηνία, Κέρκυρα και Αρκαδία και είναι διετές. Η καλλιέργεια του καλύπτει περίπου 30,000 στρέμματα με παραγωγή πάνω από 36,000 τόνους ετησίως. Το κουνουπίδι τρώγεται μαγειρεμένο ή διατηρημένο σε ξύδι (τουρσί) και θεωρητικά αποδίδει λίγες θερμίδες. Έρευνες υποστηρίζουν ότι η μέτρηση θερμίδων δεν είναι δυνατόν να γίνει με ακρίβεια. Μπορεί να μαγειρευτεί είτε νερόβραστο, οπότε τρώγεται με την προσθήκη λεμονιού ή/και λαδιού, είτε με την προσθήκη ντομάτας, κρεμμυδιού και μπαχαρικών, κυρίως γαρύφαλλου και μπαχαριού. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του κουνουπιδιού είναι μεταξύ 7 και 29 βαθμών Κελσίου. Όχι όμως μεγαλύτερες από 38 βαθμούς Κελσίου. Η θερμοκρασία είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την παραγωγή καλής ποιότητας κουνουπιδιού. Αν υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες πριν το σχηματισμός της ανθοκεφαλής, τότε έχουμε υπερβολική ανάπτυξη φυλλώματος και καθυστέρηση της παραγωγής. Αντίθετα, χαμηλές θερμοκρασίες (μεταξύ 4 και 14 βαθμούς Κελσίου), επιβραδύνουν την ανάπτυξη.
Το ιδανικό εύρος θερμοκρασίας είναι μεταξύ 15 και 20 βαθμών Κελσίου. Αν όμως μετά το σχηματισμό της ανθοκεφαλής επικρατήσουν συνθήκες έντονης ηλιοφάνειας και υψηλών θερμοκρασιών, τότε προκαλείται ποιοτική υποβάθμιση λόγω διαχωρισμού της επιφάνειας της ανθοκεφαλής σε μικρά τμήματα. Οι εδαφικές απαιτήσεις του κουνουπιδιού είναι παρόμοιες με εκείνες του λάχανου: γόνιμο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος, πλούσιο σε οργανική ουσία. Το άριστο pH είναι 6,5. Το κουνουπίδι δεν ευνοείται από το υπερβολικό άζωτο (υποβάθμιση ποιότητας). Είναι ευαίσθητο στην έλλειψη βορίου . Το διαθέσιμο βόριο στο έδαφος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,5 ppm. Επίσης είναι απαιτητικό σε ασβέστιο. Συστήνεται η προσθήκη κοπριάς ή κομπόστ στο χώμα, πριν τη μεταφύτευση. Άζωτο: Οι απαιτήσεις σε Άζωτο (N) ποικίλουν ανάλογα με το αν η καλλιέργεια είναι πρώιμη ή όψιμη. Στις πρώιμες καλλιέργειες κουνουπιδιού χορηγείται μικρή ποσότητα αζώτου μόνο κατά τη βασική λίπανση. Στις μεσοπρώιμες δίνεται περισσότερο άζωτο και στις όψιμες καλλιέργειες ακόμα περισσότερο (μοιράζεται στη βασική και σε 2-3 επιφανειακές λιπάνσεις). Φώσφορος : 6-10 μονάδες κατά τη βασική λίπανση. Κάλιο : 20-30 μονάδες κατά τη βασική λίπανση. Στις όψιμες καλλιέργειες ακολουθεί και μια επιφανειακή χορήγηση (διαλυτή μορφή). Συνήθως ξεκινούμε την καλλιέργεια κουνουπιδιών, σπέρνοντας τους σπόρους σε σπορείο και στη συνέχεια κάνοντας μεταφύτευση στον κήπο. Αν όμως έχετε καλής ποιότητας χώμα, μπορείτε όμως να δοκιμάστε να σπείρετε το σπόρο απευθείας στο χώμα. Το πότε θα γίνει η σπορά στο σπορείο, εξαρτάται από το αν θέλουμε πρώιμη ή όψιμη παραγωγή. Για πρώιμη (φθινοπωρινή) παραγωγή, βάζουμε τους σπόρους το Μάιο ή τον Ιούνιο. Βάση όσων έχουμε πει παραπάνω, αυτό μπορεί να γίνει σε περιοχές όπου το καλοκαίρι δεν αναπτύσσονται πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Για όψιμη (χειμώνας-άνοιξη) παραγωγή, βάζουμε τους σπόρους τον Αύγουστο ή αρχές Σεπτεμβρίου.
Τα σπορεία είναι υπαίθρια. Το βάθος σποράς είναι 1,5 εκατοστά. Τα φυτά είναι συνήθως έτοιμα για μεταφύτευση μετά από 45 ημέρες. Πριν τη μεταφύτευση θα πρέπει να κάνετε βασική λίπανση στο χώμα. Τα κουνουπίδια, σπέρνονται σε σειρές. Κάθε σειρά απέχει 60 με 100 εκατοστά. Κάθε φυτό στην ίδια σειρά, απέχει 30 με 70 εκατοστά. Γίνονται τακτικά ποτίσματα και λίπανση σύμφωνα με όσα είπαμε παραπάνω. Οι ασθένειες του κουνουπιδιού περιλαμβάνουν τις εξής: 1) Περονόσπορος, 2) Αδρομυκώσεις, 3) Ωΐδιο, 4) Καρκίνος σταυρανθών, 5) Σκληρωτίνια, 6) Αλτερνάρια, 7) Βακτηρίωση, 8) Κιτρίνισμα φύλλων, 9) Τροφοπενία βορίου, 10) Τροφοπενία μολυβδένιο, 11) Άνοιγμα ανθοκεφαλών, 12) Κιτρίνισμα ανθοκεφαλών. Το κουνουπίδι είναι μία τροφή χαμηλή σε λιπαρά, αλλά πλούσια σε φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ, νερό και βιταμίνη C. Το κουνουπίδι, περιέχει μία σειρά από φυτοχημικά, κοινά στην οικογένεια του λάχανου, που μπορεί να ωφελούν τον ανθρώπινο οργανισμό. Σουλφοραφάνη: Ουσία που απελευθερώνεται όταν κόβουμε ή μασάμε το κουνουπίδι. Ίσως να δρα προστατευτικά έναντι του καρκίνου. Γλυκοζινολικές ενώσεις. Καροτινοειδή. Indole-3-carbinol , ένα χημικό που ενισχύει την επιδιόρθωση του DNA και δρα ως ανταγωνιστής οιστρογόνων, καθυστερώντας την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων Θα πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι το βράσιμο, μειώνει τα επίπεδα αυτών των ουσιών.
Πηγή : http://www.kalliergo.gr/kalliergies-odigies/blog-kalliergo/208-kounoupidi-plirofories-gia-tin-kalliergeia.html
http://www.giantsakiplants.gr/Fyta/Laxanika/VolvoiAnorim/VolvoiKounoupidi.php
http://www.gaiapedia.gr/gaiapedia/index.php/Ασθένειες_κουνουπιδιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου