Με καταγωγή από τη μακρινή Αυστραλία, ο ευκάλυπτος είναι ένα μακρόβιο και αειθαλές δέντρο που έχει γρήγορη ανάπτυξη. Πήρε το όνομά του από τη λέξη «ευ» και το ρήμα «καλύπτω», το οποίο παραπέμπει στο κάλυμμα που περιβάλλει τα αναπτυσσόμενα άνθη του. Τον 18ο αιώνα η καλλιέργειά του διαδόθηκε στην Ευρώπη και πλέον σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν πάνω από 500 είδη ευκαλύπτου. Στη χώρα μας το πιο διαδεδομένο είδος, που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική, είναι ο ευκάλυπτος ο σφαιρικός (επιστημονική ονομασία Eucalyptus globulus), που φτάνει σε ύψος τα 80 μ. Το πρώτο δέντρο φυτεύτηκε στον Βοτανικό Κήπο Αθηνών το 1864 από τον βοτανολόγο Θεόδωρο Ορφανίδη. Σήμερα, γίνεται συστηματική καλλιέργειά του στη νότια Ελλάδα και τη Χαλκιδική. ΜΕΡΙΚΟΙ είναι γίγαντες ξεπερνούν τα 90 μέτρα σε ύψοςκαι κατατάσσονται μεταξύ των ψηλότερων στον κόσμο. Άλλοι είναι κοντοί και ελικοειδείς, και υψώνονται σε μικρή απόσταση πάνω από το ξερό χώμα. Τα φύλλα τους είναι ένα θαύμα σχεδίου, και τα άνθη τους χάρμα οφθαλμών. Πιθανώς, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχετε χρησιμοποιήσει και εσείς κάποιο μέρος αυτού του δέντρου. Πρόκειται για τα δέντρα του γένους Ευκάλυπτος, μια οικογένεια η οποία περιλαμβάνει πάνω από 600 είδη ιθαγενή της Αυστραλίας. Οι ευκάλυπτοι αναπτύσσονται στο τροπικό ζεστό κλίμα του Διαμερίσματος Βορείου Εδάφους της Αυστραλίας όπως και στις άνυδρες πεδιάδες της ενδοχώρας. Αλλά ευδοκιμούν επίσης στη νότια Τασμανία, παρά τους ανέμους της Ανταρκτικής που πνέουν εκεί, καθώς και στις ομιχλώδεις καιρικές συνθήκες των παράκτιων οροσειρών. Είναι τόσο διαδεδομένοι ώστε ένας εξερευνητής και ζωολόγος του 19ου αιώνα παραπονέθηκε: «Το μόνο που βλέπουμε διαρκώς μπροστά μας είναι ατέλειωτοι ευκάλυπτοι: επί μίλια ολόκληρα, δεν υπάρχει η παραμικρή ποικιλία στη βλάστηση». Από τότε που οι Ευρωπαίοι άποικοι άρχισαν να συρρέουν στην Αυστραλία το 19ο αιώνα, ο ευκάλυπτος έχει υποστεί σοβαρές απώλειες.
Υπολογίζεται ότι έχουν ξεριζωθεί δέντρα που κάλυπταν έκταση 300.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων επειδή θεωρήθηκαν εμπόδιο στην πρόοδο. Ωστόσο, δεν έδειξαν όλοι τόσο λίγο σεβασμό για αυτόν τον πολύτιμο φυσικό πλούτο. Το 19ο αιώνα, η οικογένεια του ευκαλύπτου ξεκίνησε για να κατακτήσει τον κόσμο. Μερικοί ευκάλυπτοι, όπως οι θαμνώδεις, απορροφούν όσο περισσότερο νερό μπορούν από τη γη που είναι σκασμένη εξαιτίας της ξηρασίας, αποθηκεύοντας μεγάλες ποσότητες από αυτό στις ρίζες τους. Οι Αυστραλοί Αβορίγινες και οι πρώτοι εξερευνητές επέζησαν στην άνυδρη ενδοχώρα εκμεταλλευόμενοι αυτά τα υπόγεια δοχεία νερού. Έβγαζαν τμήματα των επιφανειακών ριζών και τα έκοβαν σε μικρά κομμάτια. Όταν φυσάει κανείς αέρα στη μια άκρη αυτού του κομματιού, βγαίνει από αυτό ένας καφεκίτρινος χυμός. Αν και δεν πρόκειται για ένα από τα πιο εύγευστα ποτά, υπολογίζεται ότι μια ρίζα μήκους 9 μέτρων μπορεί να δώσει 1,5 λίτρο από αυτό το ζωοσωτήριο υγρό. Άλλα μέλη της οικογένειας ευδοκιμούν σε βαλτώδεις περιοχές, απορροφώντας αχόρταγα νερό από το μουσκεμένο έδαφος. Αυτή την ιδιότητα την εκμεταλλεύτηκαν οι Ιταλοί, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τέτοιους ευκαλύπτους για να αποστραγγίσουν τους βαλτότοπους του Ποντίνε που κάποτε κατακλύζονταν από κουνούπια. Αυτή η περιοχή έχει μετατραπεί τώρα σε πολύτιμο καλλιεργήσιμο έδαφος. Περισσότερες από 50 χώρες στην αμερικανική ήπειρο, στην Ασία, στην Αφρική και στην Ευρώπη έχουν υιοθετήσει τους ευκαλύπτους για την εμπορική και την αισθητική τους αξία. Οι επιπλοποιοί εκτιμούν ιδιαίτερα το βαθυκόκκινο και καφεκίτρινο ξύλο τους. Κάποιος ειδικός αναφέρει: «Οι ευκάλυπτοι παράγουν μερικά από τα πιο βαριά, πιο σκληρά και πιο ανθεκτικά ξύλα που γνωρίζουμε. Η ποιότητα της ξυλείας, μαζί με το γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης . . . , κάνει αυτό το γένος την πιο πολύτιμη πηγή σκληρής ξυλείας στον κόσμο». Τις ποικιλίες του δέντρου που αντέχουν στο νερό τις χρησιμοποιούν όταν κατασκευάζουν πλοία, αποβάθρες, κολόνες για καλώδια τηλεφώνου, φράχτες και δρόμους.
Επίσης, τα όμορφα άνθη ορισμένων ποικιλιών του ευκαλύπτου όπως η μελίοσμος, καθώς και αυτών που έχουν σκληρότατο κορμό, παράγουν γλυκό νέκταρ, το οποίο οι μέλισσες μετατρέπουν σε ιδιαίτερα νόστιμο μέλι. Τα πρόσφατα χρόνια έχουν εξαχθεί από την Αυστραλία 4,5 εκατομμύρια τόνοι τεμαχισμένα ξύλα ευκαλύπτου, αποφέροντας έσοδα 250 εκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Τα μέρη του δέντρου που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς λόγους είναι τα μακρόστενα φύλλα του, που συλλέγονται τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Από αυτά παράγεται αιθέριο έλαιο, η μυρωδιά του οποίου θυμίζει καμφορά. Το ευκαλυπτέλαιο έχει ισχυρή αντισηπτική, αποχρεμπτική και επουλωτική δράση και παράλληλα διαθέτει αντιπυρετικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Συνδυάζεται αρμονικά με τα αιθέρια έλαια του δεντρολίβανου, της λεβάντας, της μαντζουράνας, του πεύκου, του κέδρου και του λεμονιού. Στα φαρμακεία θα βρούμε βάμμα και αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου, καθώς και διάφορα έτοιμα σκευάσματα, όπως λάδι για μασάζ, σιρόπια, ρινικά σπρέι, παστίλιες για τον λαιμό, καλλυντικά σκευάσματα, σαπούνια και οδοντόκρεμες. Ειδικά το ευκαλυπτέλαιο, καλό είναι να αποφεύγουμε να το αγοράζουμε από αλλού, διότι είναι ακριβό και συνηθίζεται η νόθευσή του με τη λευκή καμφορά, που είναι αρκετά φτηνότερη. Η εσωτερική λήψη ευκαλύπτου δεν πρέπει να ξεπερνά τις 2-3 εβδομάδες, διότι μπορεί να προκαλέσει ερεθισμούς στα νεφρά. Η χρήση του δεν συστήνεται στους υπερτασικούς, γιατί ανεβάζει την πίεση, ενώ απαγορεύεται σε εγκύους, θηλάζουσες, παιδιά. Το ευκαλυπτέλαιο, όπως και όλα τα αιθέρια έλαια, πριν την εφαρμογή τους πρέπει να διαλύονται σε 1 κουταλιά ελαίου βάσης (π.χ. αμυγδαλέλαιο, βαλσαμέλαιο) ή σε 1 κουταλιά αλκοόλης (π.χ. οινόπνευμα, τσίπουρο). Το ευκαλυπτέλαιο είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος. Kαταπραΰνει τον βήχα, ρευστοποιεί τα φλέματα, ρίχνει τον πυρετό και ανακουφίζει από τον πονόλαιμο. Ενδείκνυται και σε περιπτώσεις ιγμορίτιδας, βρογχίτιδας και φαρυγγίτιδας, ενώ έχει αποδειχθεί ότι μετριάζει τις κρίσεις του άσθματος.
Ανακουφίζει από τους πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις και συστήνεται σε περιπτώσεις ρευματισμών και αρθριτικών. Επίσης, τονώνει την κυκλοφορία του αίματος. Βοηθά στην επούλωση πληγών και ελαφρών εγκαυμάτων. Συμβάλλει στην αντιμετώπιση της υπνηλίας, αυξάνει την αυτοσυγκέντρωση και τονώνει τη διάθεση. Tip: Για τον σκοπό αυτό, καλό είναι να συνδυάζεται με τη λεβάντα. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας. Μάλιστα, ιάπωνες ερευνητές ανακάλυψαν ότι το ευκαλυπτέλαιο καταπολεμά τον Streptococcus mutans, μικρόβιο που ευθύνεται για την εμφάνιση της τερηδόνας. Οι αντισηπτικές του ιδιότητες το καθιστούν δραστικό στις φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος (π.χ. κυστίτιδες). Έχει υπογλυκαιμική δράση. Tip: Οι διαβητικοί δεν πρέπει να το καταναλώνουν ποτέ μόνο του, αλλά σε συνδυασμό με άλλα βότανα, που θα τους συστήσει ο φαρμακοποιός τους και εφόσον έχουν λάβει τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού τους.
Πηγή : http://www.vita.gr/mindandbody/alternative/article/35028/eykalyptos-ta-fylla-poy-giatreyoyn/
http://wol.jw.org/el/wol/d/r11/lp-g/102001126
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου