Οι αγελάδες γαλακτοπαραγωγής ανέρχονται περίπου σε 252 εκατομμύρια ζώα παγκόσμια, σε 39 εκατομμύρια στην Ευρώπη, σε 24 εκατομμύρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών και μόλις 213 χιλιάδες στην Ελλάδα (FAO, 2011). Η ετήσια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος ανέρχεται περίπου σε 583 εκατομμύρια τόνους παγκόσμια, σε 208 εκατομμύρια τόνους στην Ευρώπη κατατάσσοντάς την στην πρώτη θέση παγκοσμίως (ποσοστό 35% της παγκόσμιας παραγωγής), σε 147 εκατομμύρια τόνους στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών (ποσοστό 25% της παγκόσμιας παραγωγής) και μόλις 790 χιλιάδες τόνους στην Ελλάδα (ποσοστό 0,14% της παγκόσμιας παραγωγής) (FAO, 2011). Παγκόσμια, σε επίπεδο χώρας, πρώτη σε παραγωγή αγελαδινού γάλακτος είναι οι ΗΠΑ ακολουθούμενη από την Ινδία και την Κίνα. Ακολουθούν Ρωσία, Βραζιλία, Γερμανία, Γαλλία, Νέα Ζηλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Πολωνία, Ιταλία και άλλες χώρες με μικρότερες παραγωγές. Η απόδοση των ζώων ανέρχεται περίπου σε 2.300 λίτρα/έτος παγκόσμια, σε 5.200 λίτρα/έτος στην Ευρώπη, σε 6.100 λίτρα/έτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών και μόλις 3.700 λίτρα/έτος στην Ελλάδα (FAO, 2011). Η ετήσια παραγωγή βουβαλίσιου γάλακτος παγκόσμια ανέρχεται σε 92 εκατομμύρια τόνους και οι χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή είναι: η Ινδία (68%), το Πακιστάν (23,5%), η Κίνα (3,7%), η Αίγυπτος (2,9%), το Νεπάλ (1,1%) και άλλες χώρες με μικρότερα ποσοστά. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η παραγωγή αγελαδινού γάλακτος κατέχει σημαντικό ποσοστό της αξίας της αγροτικής παραγωγής, περίπου το 13% και διαφέρει μεταξύ των κρατών-μελών, τείνοντας να είναι υψηλότερη στη Βόρεια Ευρώπη (περίπου 85% της συνολικής παραγωγής) και χαμηλότερη στις Μεσογειακές χώρες (κάτω από 8% για κάθε κράτος μέλος). Έτσι, η Γερμανία παράγει περίπου το 20% του συνολικά παραγόμενου αγελαδινού γάλακτος στην ΕΕ, η Γαλία το 17%, το Ηνωμένο Βασίλειο το 10%, η Ιταλία το 7,5%, οι Κάτω Χώρες το 7%, η Ισπανία το 4% και η Ελλάδα μόλις το 0,5% (Eurostat, 2011).
Το 2016 στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ, αποφάσιζαν μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης των αγορών. Η συνοχή του κλάδου της αγελαδοτροφίας απειλείται. Η κατάργηση της ποσόστωσης του αγελαδινού γάλακτος πριν μερικούς μήνες, η απώλεια της ρωσικής αγοράς, λόγω του εμπάργκο, και της κινεζικής, λόγω της κρίσης, η έλλειψη χρηματοπιστωτικής ρευστότητας, η αύξηση του κόστους παραγωγής, όλα αυτά θυμίζουν την εποχή της μεγάλης γαλακτοκομικής κρίσης της δεκαετίας του ‘80. Μεγάλες ποσότητες γαλακτοκομικών παραμένουν αδιάθετες, μειώνοντας σημαντικά τις τιμές παραγωγού. Από τον Φεβρουάριο του 2014 έως τον Φεβρουάριο του 2016, οι μέσες τιμές που εισέπραξε ο Ευρωπαίος αγελαδοτρόφος μειώθηκαν από τα 40,2 λεπτά στα 29,5 το κιλό ή κατά 26% περίπου. Σε μια περίοδο 2011 που η ζήτηση για αγελαδινό γάλα στην Ευρώπη συνεχώς μεγαλώνει, οι τιμές παραγωγού στις χώρες - μέλη της Ε.Ε. δείχνουν να βελτιώνονται και στην Ελλάδα, η παραγωγή αγελαδινού κινείται αρκετά πιο κάτω (650.000 τόνοι) από την ποσόστωση (850.000 τόνοι) που εξασφαλίζει ο κοινοτικός κανονισμός. Αρκεί να αναφερθεί ότι με τη φθίνουσα πορεία που ακολουθούν οι εκμεταλλεύσεις, σε λίγο καιρό η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος θα καλύπτει μόλις το 50% των αναγκών της εγχώριας κατανάλωσης (1.300.000 τόνοι). Ήδη, κάποια σημάδια είναι ορατά στον ορίζοντα, αν ληφθεί υπόψιν ότι το τελευταίο διάστημα οι γαλακτοβιομηχανίες δυσκολεύονται να βρουν και να εισάγουν από τη Βόρεια Ευρώπη το γνωστό γάλα σε σκόνη, με το οποίο «συμπληρώνουν» τη συνταγή παραγωγής όχι μόνο σκληρών τυριών αλλά και άλλων γαλακτοκομικών όπως γιαούρτι και επιδόρπια. «Η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες θα επηρεάζει στο μέλλον την τιμή του γάλακτος», υπογράμμισε ο επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Ζωικής Παραγωγής, του Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Δημήτριος Χατζηπλής, ο οποίος ανέλυσε τις διαφορές που υπάρχουν στα κριτήρια τιμολόγησης του γάλακτος στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε ό,τι αφορά τις συμβατικές σχέσεις παραγωγού - μεταποιητικής βιομηχανίας/βιοτεχνίας παρουσίασε τι ισχύει στην Ελλάδα, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Όπως είπε, στην Ελλάδα υπάρχουν προφορικές συμφωνίες (συμβατικές μόνο όσον αφορά προκαταβολές παράδοσης), ενώ στη Γερμανία υπάρχουν: πολυετή συμβόλαια (συνεταιρισμοί με εργοστάσια μεταποίησης), μικρής χρονικής διάρκειας συμβόλαια (ιδιωτικά εργοστάσια με συνεταιρισμούς), τιμές αναφοράς (με παραγωγούς) Στις ΗΠΑ υπάρχουν μικρής χρονικής διάρκειας συμβόλαια τα οποία είναι ανεξάρτητα διαπραγματεύσιμα. Αμέσως μετά, ο κ. Χατζηπλής παρουσίασε στοιχεία έρευνας που πραγματοποιήθηκε το 2009 στη Γερμανία και αφορούσε τα συμβόλαια μεταξύ των παραγωγών και των μεταποιητών. Είναι χαρακτηριστικό πως το 58% των Γερμανών κτηνοτρόφων θέλουν συμβόλαιο διάρκειας 12 έως 24 μηνών και θεωρούν ότι η περίοδος ακύρωσης του συμβολαίου θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Επίσης, η πλειονότητα θεωρεί ότι τα συμβόλαια θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και θέματα ποιότητας γάλακτος. Συμβόλαιο Α: Εξάμηνης διάρκειας με τιμές και ποσότητες προς παράδοση καθορισμένες. Όταν οι παραδοθείσες ποσότητες ξεπερνούν τις συμφωνημένες, υπάρχει πρόστιμο. Συμβόλαιο Β: Διετούς διάρκειας συμβόλαιο κατά το οποίο, δεν υπάρχουν περιορισμοί στην ποσότητα, αλλά οι αγρότες θα πρέπει να προγραμματίζουν την παραγωγή για έξι μήνες. Η τιμή βασίζεται σε μία τιμή αναφοράς συν επιπλέον μπόνους. Συμβόλαιο Γ: Διετούς διάρκειας συμβόλαιο, κατά το οποίο οι παραδοθείσεις ποσότητες είναι καθορισμένες και υπάρχουν πρόστιμα όταν οι παραδόσεις είναι μεγαλύτερες από τις συμφωνημένες. Η τιμή προσδιορίζεται με βάση την τιμή αναφοράς συν το μπόνους. Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ποσότητες είναι καθορισμένες, το μπόνους είναι υψηλότερο από το συμβόλαιο Β. Συμβόλαιο Δ: Πενταετούς διάρκειας συμβόλαιο με κλασικό συνεταιριστικό- μηχανισμό καθορισμού τιμής. Οι παραδοθείσες ποσότητες δεν περιορίζονται, ωστόσο, οι αγρότες θα πρέπει να να προγραμματίζουν την παραγωγή για έξι μήνες.
Πηγή : http://www.gaiapedia.gr/gaiapedia/index.php/Εκτροφή_βοοειδών
http://www.agronews.gr/business/fakeloi/arthro/64375/
http://www.ypaithros.gr/βιομηχανίες-αφανισμό-αγελαδοτρόφους/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου