Τι μπορούμε να κάνουμε για τα δένδρα μας για να προλάβουμε τις ασθένειες, δηλαδή το "κακό"; S.O.S.: Πρέπει να γνωρίζουμε πως ότι και αν διαβάσουμε, ότι και αν μας πουν, ότι και αν ακούσουμε είναι καλό να δρούμε σύμφωνα με τις γεωργικές προειδοποιήσεις της περιοχής μας και να συμβουλευόμαστε τους τοπικούς γεωπόνους.
Πυρηνόκαρπα : βερικοκιά, βυσσινιά, δαμασκηνιά, κερασιά, νεκταρινιά και ροδακινιά. Εξώασκος : Η ασθένεια αυτή προκαλείται από διάφορα είδη του γένους Taphrina. Η πρόληψη βασίζεται σε έναν και μόνο ψεκασμό ο οποίος μπορεί να γίνει το φθινόπωρο μετά την πτώση των φύλλων και μέχρι το φούσκωμα των οφθαλμών, με βορδιγάλειο πολτό ή με οξυχλωριούχο χαλκό ή με κάποιο άλλο χαλκούχο. Προσοχή όμως: Μετά την είσοδο του παθογόνου στο δένδρο μας η αντιμετώπιση δεν θα έλεγα ότι είναι και πολύ εύκολη…!! Σε περίπτωση εξασθένησης των δένδρων μας από τον εξώασκο απαιτείται ενίσχυση με αζωτούχο λίπανση, περιοδικές αρδεύσεις και αραίωση των καρπών ανάλογα με τον όγκο του φυλλώματος.
Βακτηριακό έλκος : Η ασθένεια οφείλεται στο βακτήριο Pseudomonas syringae. Για τη πρόληψη του βακτηρίου συνίστανται τα εξής: δύο ψεκασμοί με βορδιγάλειο πολτό 1% ή με οξυχλωριούχο χαλκό 0,5%. Ο πρώτος γίνεται όταν αρχίσουν να πέφτουν τα φύλλα και ο δεύτερος όταν έχουν πέσει το 75% των φύλλων. Το κλάδεμα των δένδρων να γίνεται νωρίς το φθινόπωρο πριν αρχίσουν οι βροχοπτώσεις και να αποφεύγεται η δημιουργία πληγών κατά τη περίοδο που είναι ευπαθή, δηλαδή φθινόπωρο- χειμώνα. Τέλος, αφαιρούμε και καταστρέφουμε με φωτιά τα προσβεβλημένα μέρη το καλοκαίρι, με ξηρό καιρό.
Έλκος κλαδίσκων : Ο μύκητας που κάνει τη ζημιά είναι ο Fusicoccum amygdali. Απαιτείται επιμελής αφαίρεση και καταστροφή με φωτιά όλων των προσβεβλημένων βλαστών. Αυτή η κίνηση να γίνεται μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, σε οποιαδήποτε εποχή του έτους. Το μέτρο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί στοχεύει στην εξάλειψη των εστιών μόλυνσης. Συνιστώνται 2- 3 ψεκασμοί / 10 ημέρες, το φθινόπωρο, κατά την πτώση των φύλλων και κατά το "φούσκωμα" των οφθαλμών. Πρέπει να πούμε, ότι οι ψεκασμοί καθορίζονται από την εποχή και την διάρκεια των βροχοπτώσεων της κάθε περιοχής.
Κορύνεο : Οφείλεται στον μύκητα Wilsonomyces carpophilus. Συνίσταται το παρακάτω πρόγραμμα ψεκασμών: το φθινόπωρο, κατά τη πτώση των φύλλων, με βορδιγάλειο πολτό ή οξυχλωριούχο χαλκό, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λίγο πριν "φουσκώσουν" οι οφθαλμοί, κατά τη πτώση των πετάλων ψεκάζουμε με thiram, ziram, folpet (ενδεικτικά λέω κάποια, υπάρχουν και άλλα) και μετά από 20 μέρες πάλι με τα ίδια φάρμακα (τα τελευταία).
Νέκρωση βραχιόνων : Τη ζημιά μας την κάνει ο μύκητας Eutypa lata. Το κλάδεμα, πραγματοποιείται με ξηρό καιρό, ακολουθείται από ψεκασμό των δένδρων με benomyl ή κάνουμε επάλειψη των πληγών με benomyl. Τέλος, αφαιρούμε τα προσβεβλημένα μέρη και στη πυρά (τα καίμε)!
Αδρομυκώσεις : Οι αδρομυκώσεις στα πυρηνόκαρπα οφείλονται αποκλειστικά σε είδη του γένους Verticillium. Δεν υπάρχει χημική καταπολέμηση της ασθένειας και η αντιμετώπιση της στηρίζεται αποκλειστικά στη χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού, σε αμόλυντο έδαφος, στην χρησιμοποίηση ανθεκτικών ποικιλιών αλλά και στην αποφυγή φύτευσης των δένδρων σε αγροτεμάχιο που προηγουμένως έχει καλλιεργηθεί πατάτα, βαμβάκι κ.α. Σε περίπτωση που έχουμε μολυσμένο έδαφος και δεν μας "βρίσκεται" άλλο μέρος, κάνουμε το εξής: απολυμαίνουμε με βρωμιούχο μεθύλιο ή ισοθειοκυανικό μεθύλιο ή με ηλιακή θερμότητα όπου καλύπτουμε την επιφάνεια του εδάφους με διαφανή φύλλα πολυαιθυλενίου από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Κοινώς, κάνουμε ηλιοαπολύμανση. Επίσης, αποφεύγουμε να κάνουμε πληγές με τα καλλιεργητικά μας εργαλεία στην περιοχή των ριζών, δεν αρδεύουμε με το σύστημα «αυλάκια» διότι το μόλυσμα μεταφέρεται με το νερό, καταπολεμούμε τα ζιζάνια συχνά- πυκνά και ξεριζώνουμε τα αποξηραμένα δένδρα!
Φουζικλάδιο στην μηλιά : Οφείλεται στον μύκητα Venturia inaequalis. Ο αποτελεσματικότερος αλλά και οικονομικότερος τρόπος καταπολέμησης της ασθένειας είναι οι προληπτικοί ψεκασμοί ανάλογα με τα βλαστικά στάδια ανάπτυξης του δένδρου. Απαραίτητοι είναι τουλάχιστον τρεις ψεκασμοί: όταν οι οφθαλμοί έχουν ανοίξει και το πράσινο μπουμπούκι είναι 1,5 cm, τα άνθη έχουν χωριστεί μεταξύ τους αλλά δεν έχουν ανοίξει και όταν έχουν πέσει περίπου το 75% των φύλλων. Τα κατάλληλα φάρμακα είναι: χαλκούχα (συνήθως χρησιμοποιούνται για τους 2 πρώτους ψεκασμούς), ditalimfos, dithianon κ.α. Αν ο καιρός είναι βροχερός και υπάρχει κίνδυνος μολύνσεων, συνεχίζουμε τους ψεκασμούς. Επίσης, καλλιεργητικά μέτρα: αποφεύγουμε να φυτεύουμε μηλιά σε εδάφη που είναι σε χαμηλά σημεία, δεν φυτεύουμε αραιά και κλαδεύουμε κατάλληλα.
Φουζικλάδιο στην αχλαδιά : Εδώ έχουμε άλλον μύκητα, τον Venturia pirina. Για την αντιμετώπιση προτείνονται: ψεκασμός λίγο πριν την άνθηση, ψεκασμός με την πτώση των πετάλων και τρίτος ψεκασμός 15 ημέρες μετά τον δεύτερο ψεκασμό. Εφόσον κρίνουμε ότι υπάρχει ανάγκη συνεχίζουμε τους ψεκασμούς 15 ημέρες και χρησιμοποιούμε τα φάρμακα που είναι για το φουζικλάδιο της μηλιάς. Για να περιορίσουμε τις εστίες μόλυνσης, αφού έχουμε διαπιστώσει ότι κάτι "τρέχει", αφαιρούμε και καίμε προσβεβλημένα μέρη και καρπούς. Το μέτρο αυτό εφαρμόζεται πριν αρχίσουν οι βροχές το φθινόπωρο και συνεχίζεται και τον χειμώνα.
Εξέλκωση βραχιόνων : Οφείλεται στον μύκητα Nectria galligena. Ψεκάζουμε 2 με 3 φορές με βορδιγάλειο πολτό λίγο πριν την πτώση των φύλλων, όταν έχουν πέσει το 50% των φύλλων και λίγο πριν το άνοιγμα των οφθαλμών. Παρόλα αυτά, αν δούμε έλκη πάνω στα δένδρα μας, τα καθαρίζουμε και καλύπτουμε οπωσδήποτε με απολυμαντική αλοιφή (ξηρός καιρός).
Βακτηριακό κάψιμο : Η ασθένεια προκαλείται από το βακτήριο Erwinia amylovora. Η έγκαιρη εφαρμογή ψεκασμών κατά τη διάρκεια της άνθησης είναι μια πολύ αποτελεσματική ενέργεια. Κάνουμε τρεις ψεκασμούς/πενθήμερο με πρώτη φορά όταν το 5% των ανθέων έχουν "ανοίξει". Επίσης, ψεκάζουμε και μετά από χαλαζόπτωση. Παρόλα αυτά, αν παρατηρήσουμε προσβολές κόβουμε τα προσβεβλημένα μέρη μαζί με τμήμα υγιούς μήκους 20-25 εκατοστών.
Βακτηρίωση : Προκαλείται από το βακτήριο Pseudomonas syringae. Είναι συγγενές είδος με το βακτήριο που προκαλεί το βακτηριακό έλκος στα πυρηνόκαρπα αλλά διαφέρουν σε ορισμένα σημεία, οπότε… προτείνονται ψεκασμοί 1-2 με βορδιγάλειο πολτό ή χαλκούχα κατά τη περίοδο της άνθησης αλλά ο πρώτος ψεκασμός γίνεται με τα άνθη κλειστά!
Ασθένειες λαιμού (κορμού) : Οι μύκητες του γένους Phytophthora προκαλούν τις ασθένειες αυτές. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε εντελώς υγιή δενδρύλλια και να τα φυτεύουμε στο ίδιο βάθος που ήταν και στο φυτώριο, κάνουμε επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο από το έδαφος με βορδιγάλειο πάστα ή αργά το φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη, προσέχουμε να μην έρχεται σε επαφή η βάση του κορμού με το νερό ποτίσματος και τέλος αποφεύγουμε να δημιουργούμε πληγές στις ρίζες και στους κορμούς.
Εσπεριδοειδή : κιτριά, λεμονιά, μανταρινιά, πορτοκαλιά, νεραντζιά και γκρέιπ φρουτ. Κορυφοξήρα : Οφείλεται στον μύκητα Phoma tracheiphila. Προτείνεται: η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, αποφεύγουμε να τραυματίζουμε τις ρίζες, τον κορμό αλλά και τους βλαστούς. Ειδικά, αποφεύγουμε να κατεργαζόμαστε το έδαφος κατά το φθινόπωρο (αργά) και τον χειμώνα. Αν υπάρχει η δυνατότητα προστατεύουμε τα δένδρα με ανεμοθραύστες. Επίσης, κλαδεύουμε μετά το τέλος των βροχών και κάνουμε επάλειψη με προστατευτική αλοιφή. Συνίστανται ψεκασμοί, από το τέλος Οκτωβρίου και ανά μήνα με βορδιγάλειο πολτό ή οξυχλωριούχο χαλκό.
Ανθράκωση : Η ανθράκωση οφείλεται στον μύκητα Colletotrichum gloeosporioides. Σε αυτή τη περίπτωση διατηρούμε το δένδρο μας σε καλή φυσιολογική κατάσταση και το προστατεύουμε από παράγοντες που προκαλούν εξασθένιση ή τραυματισμό τους. Αν υπάρξει πρόβλημα, μαζέψτε τους καρπούς όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Πηγή : http://www.kalliergo.gr/kalliergies-odigies/imerologio-kipou/imerologio-kipoy-pote-rixno-lipasma/11491-dentra-astheneies-psekasmoi-antimetopisi-prolipsi.html?showall=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου