Η αγαπημένη μαργαρίτα είναι ένας χαμηλός θάμνος, με πυκνή βλάστηση και σκούρο πράσινο χρώμα που προσφέρει ανθοφορία για μία μεγάλη χρονική περίοδο εξ' ου και είναι τόσο δημοφιλής. Τα λουλούδια της είναι απλά αλλά πανέμορφα με μεγάλη ποικιλία χρωμάτων όπου βέβαια η "κλασική" λευκή έχει την πρωτοκαθεδρία. Είναι ένα φυτό ευαίσθητο στην παγωνιά και τον κρύο αέρα ενώ προτιμά σαφώς τις θέσεις με καλή ηλιοφάνεια στον κήπο ή το μπαλκόνι μας. Τους καλοκαιρινούς μήνες ζητάει πολύ τακτικό πότισμα το οποίο και πρέπει να ελαττώσουμε σημαντικά όταν οι θερμοκρασίες πέσουν. Επίσης για τη σωστή ανάπτυξή της είναι απαραίτητο να την έχουμε φυτέψει σε χώμα με καλή αποστράγγιση γιατί δε φθάνει μόνο να ποτίζουμε τακτικά αλλά πρέπει παράλληλα να γίνεται και σωστή απορρόφηση του νερού ώστε να ωφεληθεί το φυτό μας. Η ανθοφορία της μαργαρίτας διαρκεί από τα τέλη της άνοιξης έως και το φθινόπωρο, ενώ όταν ολοκληρώσει τον κύκλο της ένα καλό κλάδεμα βοηθάει σημαντικά στην ανανέωση του φυτού. Επίσης κατά τη διάρκεια που η ανθοφορία της βρίσκεται στο φόρτε της θα πρέπει να κόβουμε τακτικά τα άνθη που αρχίζουν να μαραίνονται πρόκειται για μία κίνηση που βοηθάει σημαντικά στην παραγωγή νέων λουλουδιών. Σε αυτό το στόχο βοηθάει πολύ και η τακτική λίπανση του φυτού (περίπου ανά 2 εβδομάδες) με τη χρήση κάποιου ειδικού λιπάσματος για ανθοφόρα φυτά σε υγρή μορφή. Τέλος, αν και γενικά η μαργαρίτα είναι ένα μάλλον εύκολο φυτό στην καλλιέργειά του, ελοχεύευει πάντα ο κίνδυνος να προσβληθεί από μελίγκρα και αφίδες. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να αποτανθούμε σε γεωπόνο για να μας υποδείξει το βέλτιστο τρόπο αντιμετώπισής τους ή εναλλακτικά να δοκιμάσουμε τη χρήση κάποιου φυσικού οικολογικού φυτοφαρμάκου που μπορούμε να ετοιμάσουμε μόνοι μας. Η μαργαρίτα είναι πολύ κοινό αγριολούλουδο σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.
Η επιστημονική της ονομασία είναι Ανθέμις η Χία. Τα άνθη της σχηματίζουν δίσκο με πολλά λευκά πέταλα, ενώ δεν αποκλείεται να τα βρούμε σε κόκκινη ή ροζ απόχρωση, πάντα με κίτρινο κέντρο. Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν αφιερώσει τη Μαργαρίτα στη θεά Άρτεμη και τη θεωρούσαν θεραπευτικό φυτό για τα γυναικεία μικροπροβλήματα. Κοινό είδος με την μαργαρίτα είναι το χαμομήλι με το οποίο έχουν κοινές ιδιότητες, αν και δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο εκείνο, όμως οι Μαργαρίτες έχουν μια επιπλέον ιδιότητα: Τρώγονται βρασμένες σε πίτες και σαλάτες. Άλλες ονομασίες: Χρυσάνθεμο το λευκάνθεμο, Ανθεμίς ή Χία, Μαντηλίδα. Χρήσιμα μέρη: Ολόκληρο το φυτό και ιδιαίτερα τα λουλούδια του, αλλά και οι ρίζες. Ιδιότητες: Κατά του χρόνιου βήχα, το άσθμα, τις νευρικές διαταραχές και τη βρογχική καταρροή. Το αφέψημα κάνει καλό στο στομάχι και στα εντερικά προβλήματα. Αντιπυρετικό. Διουρητικό. Θεραπευτικό για το συκώτι. Εφιδρωτικό. Κατά του πονόδοντου: Μασάμε φύλλα Μαργαρίτας και τα αφήνουμε πάνω στα δόντια ώσπου να ηρεμήσει ο πόνος. Εξωτερική χρήση: Κατάπλασμα για τους κάλους: Βράζουμε μαργαρίτες μαζί με πίτουρα, φτιάχνουμε ένα σφιχτό μείγμα και τοποθετούμε στους κάλους μας. Χρήση: Έγχυμα: Μια κουταλιά της σούπας λουλούδια σε ένα φλυτζάνι καυτό νερό. Πίνουμε ένα φλυτζάνι τη μέρα. Αφέψημα: Βράζουμε φύλλα, κοτσάνια και λουλούδια της Μαργαρίτας. Στραγγίζουμε προσθέτουμε μέλι και θεραπεύουμε το βήχα μας. Μαργαρίτα το φυτό: Ιδανικό φυτό για κήπους, γλάστρες και ζαρντινιέρες με μεγάλη διάρκεια ανθοφορίας. Έξω στη φύση ευδοκιμεί στα χαμηλά και μέσα υψόμετρα, ενώ σε μεγαλύτερα υψόμετρα ευδοκιμούν διάφορα συγγενικά της είδη. Ανθοφορεί από την Άνοιξη, συνήθως μάλιστα από το Μάρτιο, μέχρι το καλοκαίρι.
Το ήξερες; Παρά την εμφάνισή τους, οι μαργαρίτες δεν είναι ένα λουλούδι. Περιλαμβάνουν δύο είδη λουλουδιών, τα ακτινωτά ανθύλλια που θυμίζουν πέταλα και τα ανθύλλια δίσκου. Τα ανθύλλια δίσκου βρίσκονται στο κέντρο, ενώ τα ακτινωτά βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά. Μαζί μοιάζουν με ένα λουλούδι!
Πηγή : http://praktikesidees.gr/v2/khpos/margarita-louloudi/
http://ingolden.gr/in/μαργαρίτα/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου