Στη Ρώμη έχουν να το λένε για τις χήνες του Καπιτωλίου, οι οποίες όταν οι Γαλάτες επιτέθηκαν εναντίον της αιφνιδιαστικά μια νύχτα, το 400 περίπου π.Χ., κι ενώ οι φρουροί της πόλης είχαν αφεθεί στην αγκαλιά του ύπνου και θα χάνονταν όλοι στα σίγουρα, δεν υπολόγισαν όμως τις χήνες του ναού της Ήρας που με τις τσιριχτές κραυγές τους ξύπνησαν τους στρατιώτες που κατόρθωσαν έτσι να αποκρούσουν τους εχθρούς. Έκτοτε οι χήνες αναφέρονται σαν σωτήρες της πόλης κι η φράση απέμεινε να συμβολίζει οτιδήποτε κι οποιονδήποτε προειδοποιεί για τυχόν επερχόμενες συμφορές. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ καθώς μεν εκείνες οι χήνες τιμήθηκαν από τους Ρωμαίους και τις θεωρούσαν ιερές, αλλά όταν χρόνια αργότερα οι απόγονοι των χηνών εκείνων δεν έκαναν τίποτα παρά μόνο καυχιόντουσαν και επαίρονταν για το ένδοξο παρελθόν τους και επειδή έγιναν άπληστες και νωθρές μια μέρα οι Ρωμαίοι τις έσφαξαν και τις έφαγαν. Έχοντας μεγαλώσει στην πόλη, νόμιζα πως η ιστορία με τις χήνες του Καπιτωλίου, που ξεσήκωσαν τον κόσμο όταν οι Γαλάτες προσπάθησαν να επιτεθούν στη Ρώμη, ήταν μια ιστορία σαν αυτές που διηγούνταν οι αρχαίοι για να εξηγήσουν διάφορα συμβάντα.
Όμως, η φήμη που συνοδεύει τις χήνες του Καπιτωλίου δεν είναι ούτε αβάσιμη ούτε οφείλεται σε μύθο ή σε σύμπτωση. Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το ότι οι χήνες της Γουινέας, αυτά τα όμορφα και σπάνια στην Ευρώπη νεροπούλια, θεωρούνται οι καλύτεροι φύλακες, ανώτεροι ακόμα κι από τους σκύλους. Η εκπληκτική τους ακοή και οι δυνατές κραυγές τους τις καθιστούν αναντικατάστατες σε κτήματα και σπίτια με αυλή. Αντιλαμβάνονται ακόμα και νυχτερινούς επισκέπτες, λες και δεν κοιμούνται ούτε με το πιο βαθύ σκοτάδι. Η χήνα είναι γένος πτηνών, με την επιστημονική ονομασία Anser (Χην), που περιλαμβάνει περί τα 15 είδη, τα οποία ζουν σε ψυχρές περιοχές. Ανήκει στην οικογένεια των Νησσιδών (Anatidae), στην οποία υπάγονται και οι κύκνοι, που είναι συνήθως μεγαλύτεροι από τις χήνες και οι πάπιες, οι οποίες είναι μικρότερες από τις χήνες. Υπάγεται στην τάξη Χηνόμορφα. Έχει σταχτί και άσπρο χρώμα, με μακρύ λαιμό. Ζει πάντα κοντά σε λίμνες, έλη και ποτάμια. Έχει εξημερωθεί εδώ και εκατοντάδες χρόνια πριν. Η κατοικίδια χήνα εκτρέφεται για τα αυγά της, το φτέρωμα και κυρίως το νόστιμο κρέας της.
Ο λαιμός της είναι μεγάλος σε μήκος και το ράμφος της είναι μέτριο. Επενδύεται με ευαίσθητο και μαλακό δέρμα, που έχει εγκάρσια ελάσματα, τα οποία σχηματίζουν ένα είδος φίλτρου. Τα τρία εμπρόσθια δάχτυλα των ποδιών των χηνών είναι συνδεδεμένα με νηκτική μεμβράνη. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στα πουλιά να περπατούν με άνεση πάνω στο έδαφος. Τα πόδια τους γενικά είναι χαμηλά. Παράλληλα, οι χήνες κολυμπούν με ευκολία και πετούν για πολλή ώρα, χωρίς να είναι γρήγορες. Οι χήνες τρέφονται κυρίως με σπόρους.(όπως καλαμπόκι σιτάρι και κριθάρι) νεαρούς βλαστούς και έντομα, ενώ επίσης τρώνε μαλάκια. Ενίοτε μπορούν να καταστούν επιζήμιες για οικοσυστήματα, όταν κοπάδια τρέφονται με φυτά σε καλλιεργήσιμες περιοχές. Η αναπαραγωγή γίνεται συνήθως σε όλη τη διάρκεια της ζωής της χήνας. Γεννά έναν μικρό αριθμό αυγών σε σύγκριση με τις πάπιες, Το θηλυκό κατασκευάζει τη φωλιά ανάμεσα σε καλάμια και αναλαμβάνει την επώαση των αυγών. Το αρσενικό επίσης επιμελείται τα μικρά. Πρέπει να διαλέγουμε τις πιο μεγάλες και λευκές χήνες. Το κοτέτσι τους το φτιάχνουμε σε μέρος που να έχει άφθονη βοσκή και νερό. Τους δίνουμε για τροφή όλα τα όσπρια εκτός από ρόβι καθώς και φύλλα από μαρούλι. Δεν τις αφήνουμε όμως να τρώνε αγριάδα γιατί άμα φάνε δεν μπορούν να χωνέψουν.
Οι χήνες γεννούν 3 ως 12 φορές το χρόνο. Καμιά φορά δε και περισσότερα. Βάζουμε δε και τα αυγά τους στις κότες να τα κλωσήσουν. Τα κλωσοπούλια της χήνας τις δέκα πρώτες ημέρες πρέπει να μένουν μέσα. Όταν δε είναι καλοκαιρία τα βγάζουμε να βοσκήσουν και κατόπιν αφού χορτάσουν τα πηγαίνουμε να πιούμε νερό. Πρέπει όμως να προσέχουμε να μην τα κεντούν οι τσουκνίδες και τα αγκάθια και επίσης να μην καταπιούν τρίχες κατσικιού ή χοίρου, γιατί αν τις καταπιούν ψοφούν. Όταν βγουν τα κλωσσόπουλα από τα αυγά τους δίνουμε να φάνε αλεύρι και σιτάρι μουσκεμένο και κάρδαμο χλωρό. Οι χήνες παχαίνουν μέσα σε κοτέτσι ζεστό. Και τους βάζουμε να τρώνε ώσπου να χορτάσουν 2 μέρη αλεύρι και 4 μέρη πίτουρα ζυμωμένα με ζεστό νερό. Τρώνε 3 φορές την ημέρα και τα μεσάνυχτα και πίνουν πολύ νερό. Τα αυγά της κάθε χήνας πρέπει να τα σημειώνουμε με γράμματα και να τα βάζουμε να τα κλωσήσει η μητέρα τους, γιατί τα ξένα δεν τα κλωσάει. Πρέπει δε να κλωσήσουν όχι λιγότερα από 9 αυγά και όχι περισσότερα από 11. Η χήνα κλωσάει 29 ημέρες και όταν κάνει κρύο 30. Όσες μέρες κλωσάει της βάζουμε να τρώει μουσκεμένο κριθάρι.
Πηγή : https://el.m.wikipedia.org/wiki/Χήνα
https://efisoul63.wordpress.com/2015/07/30/οι-χήνες-του-καπιτωλίου-φύλακες-της-αρ/
http://www.ftiaxno.gr/2010/02/blog-post_6977.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου