Η συγκομιδή του πράσου αρχίζει νωρίς το Φθινόπωρο, όταν τα πράσα έχουν διάμετρο 2-5cm και συνεχίζεται όλο σχεδόν το χειμώνα. Περίπου 3 - 4 μήνες από την μεταφύτευσή τους. Στις περιπτώσεις που υπάρχει παγετός, ποτίζουμε συνεχώς με τρεχούμενο νερό, όπου η θερμοκρασία του να είναι μέχρι και 0 ο C. Τα πράσα ανήκουν στην οικογένεια Liliaceae. Η καταγωγή του είναι από τη Μέση Ανατολή και από τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου. Στην Ευρώπη διαδόθηκε από τους Ρωμαίους. Τα πράσα καλλιεργούνται για τους επιμήκεις βολβούς τους και τα φύλλα τους. Είναι ένα διετές φυτό που καλλιεργείται σαν ετήσιο και αυτό γιατί, τα εδώδιμα μέρη του σχηματίζονται το πρώτο χρόνο και το δεύτερο σχηματίζονται οι ταξιανθίες και τέλος οι καρποί και οι σπόροι. Από το φυτό αυτό τρώμε τα φύλλα και το κάτω μέρος του που διογκώνεται σε έναν υποτυπώδη, λευκό βολβό τον οποίο αποκαλούμε ψευδοβλαστό. Έχει στενή συγγένεια με το κρεμμύδι, αν και οι ρίζες τους είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτό. Το πράσο καλλιεργείται σαν χειμερινό λαχανικό αλλά παρόλα αυτά προτιμά τα ήπια κλίματα. Είναι αρκετά ανθεκτικό με ζωηρή ανάπτυξη. Αντέχει τον παγετό αλλά οι κατάλληλες θερμοκρασίες για την σωστή ανάπτυξη του είναι από 15 - 22ο C. Χρειάζεται χώματα βαθιά, ελαφρά και πλούσια σε χούμο. Όσο αφορά το πότισμα, το φθινόπωρο όπου έχουμε βροχοπτώσεις αραιώνουμε τα ποτίσματα μας. Αν όμως υπάρξουν περίοδοι ξηρασίας κατά την διάρκεια του χειμώνα τότε ποτίζουμε τακτικά γιατί το πράσο χρειάζεται τακτικό πότισμα σε όλη την διάρκεια της βλαστικής περιόδου του. Οι ποικιλίες των πράσων διακρίνονται σε μακροστέλεχες και βραχυστέλεχες. Γενικά μακριά (καλέμι).Με μακρύ τρυφερό ψευδοβλαστό. Kαλλιεργούνται περισσότερο στη Βόρειο Ελλάδα. Άργους μακριά. Καλλιεργούνται σε όλη σχεδόν την Ελλάδα αλλά περισσότερο στη Μακεδονία παρόλο που οι Αργήτες έχουν το όνομα «πρασάδες».. Κοντά Αρτάκης Ευβοίας. Βραχυστέλεχα. Καλλιεργούνται περισσότερο στη Νότια Ελλάδα. Σκαντζσόπρασσο. Ο βολβός αυτής της ποικιλίας είναι πιο ογκώδης και περιέχονται σε μεγαλύτερη ποσότητα οι θρεπτικές ουσίες. Έχει εξαφανισθεί από την Ελλάδα, αποτελεί όμως την πιο συνηθισμένη ποικιλία στην Αίγυπτο. Τα Ευρωπαικά πράσα έχουν κοντόχοντρο στελεχοείδη βολβό, όπως τα πράσα της Ρουαίνης.
Η συγκομιδή αρχίζει νωρίς το Φθινόπωρο, όταν τα πράσα έχουν διάμετρο 2-5cm και συνεχίζεται όλο σχεδόν το χειμώνα. Περίπου 3 - 4 μήνες από την μεταφύτευσή τους. Στις περιπτώσεις που υπάρχει παγετός, ποτίζουμε συνεχώς με τρεχούμενο νερό, όπου η θερμοκρασία του να είναι μέχρι και 0 ο C. Μπορείτε να τα διατήρησετε σκεπαζοντάς τα ή να φυλαξετε σε λάκκους το χειμώνα για να μη παγώσουν και καταναλώστε τα την Άνοιξη. Στο πράσο περιέχεται σημαντική ποσότητα βιταμινών Α, Β και C . Επίσης περιέχονται αιθέρια έλαια εξαιρετικά ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό ( σε αυτά οφείλεται η έντονη οσμή και η καυστική γεύση τους). Στο τμήμα του φυτού που είναι κοντά στη ρίζα περιέχονται οι θρεπτικές και θεραπευτικές ουσίες του πράσου. Χρήσιμα μέρη του πράσου είναι ο βολβός, τα φύλλα αλλά και τα ριζίδια του και οι σπόροι. Είναι αποτελεσματικό φάρμακο για επίμονα εκζέματα, παθήσεις του δέρματος, οξεία και χρόνια βρογχίτιδα, πολλές παθήσεις του πεπτικού συστήματος . Είναι διουρητικό, διαλυτικό της άμμου και των λίθων του νεφρού και της κύστης, καθαρτικό, μαλακτικό, αποχρεμπτικό, νευροτονωτικό, αντισηπτικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως Χυμός πράσου ή κατάπλασμα ωμού πράσου για τα τσιμπήματα από σφήκες, μέλισσες. Ο χυμός φρέσκου πράσου είναι επίσης ωφέλιμος για φαγούρες, εκζέματα και δερματίτιδες. Χυμός πράσου με γάλα ή τυρόγαλα είναι χρήσιμος για σπυριά και κοκκινίλες προσώπου. Για τους κάλους: Αφήνουμε 4 φύλλα πράσου μέσα σε ξίδι για 24 ώρες. Επειτα τα τοποθετούμε πάνω στο πάσχον μέρος για μια νύχτα. Το πρωί ξύνουμε την περιοχή του κάλου. Αν χρειαστεί επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία άλλη μια φορά. Βαφή μαλλιών: Ο χυμός φρέσκου πράσου στο τελευταίο ξέβγαλμα δίνει όμορφες ανταύγειες και ζωη¬ρεύει το χρώμα των καστανών και ξανθών μαλλιών. (1 ποτήρι νερού). Αν και δεν αποτελεί την πιο δημοφιλή επιλογή, το πράσο θα πρέπει να κατέχει σημαντική θέση στην κουζίνα μας και στο καθημερινό μας διαιτολόγιο. Το πράσο ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κρεμμύδι και το σκόρδο. Είναι ψηλό και λεπτό φυτό, με μακρύ κυλινδρικό στέλεχος που αποτελείται από επικαλυπτόμενα φύλλα. Έχει γλυκιά και ήπια γεύση, λιγότερο πικάντικη από το κρεμμύδι και προέρχεται από την Ασία και τη Μεσόγειο.
Το πράσο αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90% και είναι σημαντικό στοιχείο μιας υγιούς διατροφής, καθώς περιέχει πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία. Τα διατροφικά οφέλη του πράσου. Τα πράσα περιέχουν σημαντικά φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες που έχουν αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία. Έχουν λίγες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και τα επιμήκη κοτσάνια τους παρέχουν καλές ποσότητες διαλυτών και αδιάλυτων ινών. Αν και τα πράσα περιέχουν αναλογικά λιγότερες φυτικές θειούχες χημικές ουσίες από το σκόρδο, εξακολουθούν να έχουν σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών. Οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση, όταν το πράσο κόβεται. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Χάρη στην περιεκτικότητά του σε σίδηρο, το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας. Τα πράσα αποτελούν πλούσια πηγή βιταμινών και ανόργανων συστατικών που είναι απαραίτητα για την υγεία μας. Ο φυλλώδης μίσχος τους περιέχει αρκετές ζωτικής σημασίας βιταμίνες όπως πυριδοξίνη, φολικό οξύ, νιασίνη, ριβοφλαβίνη και θειαμίνη, σε υγιείς αναλογίες. 100 γρ. φρέσκα στελέχη παρέχουν 64 mg φυλλικού οξέος που είναι ουσιώδες για τη σύνθεση του DNA και την κυτταρική διαίρεση. Επιπλέον, τα πράσα είναι καλές πηγές βιταμίνης Α και άλλων αντιοξειδωτικών όπως τα καροτενοειδή, η ξανθίνη και η λουτεΐνη. Έχουν επίσης ορισμένες άλλες βασικές βιταμίνες, όπως οι C, Κ και Ε. Η βιταμίνη C βοηθά το ανθρώπινο σώμα να αναπτύσσει αντίσταση εναντίον μολυσματικών παραγόντων και να καταστρέφει τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες. Τέλος, οι μίσχοι του πράσου έχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο. Η κατανάλωση πράσων έχει σχετιστεί και με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου, κυρίως του παχέος εντέρου και του προστάτη. Η ιδιότητά τους αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους.
Πηγή : http://www.clickatlife.gr/your-life/story/13067
http://thessalikigi.gr/enot-news/5526
Η συγκομιδή αρχίζει νωρίς το Φθινόπωρο, όταν τα πράσα έχουν διάμετρο 2-5cm και συνεχίζεται όλο σχεδόν το χειμώνα. Περίπου 3 - 4 μήνες από την μεταφύτευσή τους. Στις περιπτώσεις που υπάρχει παγετός, ποτίζουμε συνεχώς με τρεχούμενο νερό, όπου η θερμοκρασία του να είναι μέχρι και 0 ο C. Μπορείτε να τα διατήρησετε σκεπαζοντάς τα ή να φυλαξετε σε λάκκους το χειμώνα για να μη παγώσουν και καταναλώστε τα την Άνοιξη. Στο πράσο περιέχεται σημαντική ποσότητα βιταμινών Α, Β και C . Επίσης περιέχονται αιθέρια έλαια εξαιρετικά ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό ( σε αυτά οφείλεται η έντονη οσμή και η καυστική γεύση τους). Στο τμήμα του φυτού που είναι κοντά στη ρίζα περιέχονται οι θρεπτικές και θεραπευτικές ουσίες του πράσου. Χρήσιμα μέρη του πράσου είναι ο βολβός, τα φύλλα αλλά και τα ριζίδια του και οι σπόροι. Είναι αποτελεσματικό φάρμακο για επίμονα εκζέματα, παθήσεις του δέρματος, οξεία και χρόνια βρογχίτιδα, πολλές παθήσεις του πεπτικού συστήματος . Είναι διουρητικό, διαλυτικό της άμμου και των λίθων του νεφρού και της κύστης, καθαρτικό, μαλακτικό, αποχρεμπτικό, νευροτονωτικό, αντισηπτικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως Χυμός πράσου ή κατάπλασμα ωμού πράσου για τα τσιμπήματα από σφήκες, μέλισσες. Ο χυμός φρέσκου πράσου είναι επίσης ωφέλιμος για φαγούρες, εκζέματα και δερματίτιδες. Χυμός πράσου με γάλα ή τυρόγαλα είναι χρήσιμος για σπυριά και κοκκινίλες προσώπου. Για τους κάλους: Αφήνουμε 4 φύλλα πράσου μέσα σε ξίδι για 24 ώρες. Επειτα τα τοποθετούμε πάνω στο πάσχον μέρος για μια νύχτα. Το πρωί ξύνουμε την περιοχή του κάλου. Αν χρειαστεί επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία άλλη μια φορά. Βαφή μαλλιών: Ο χυμός φρέσκου πράσου στο τελευταίο ξέβγαλμα δίνει όμορφες ανταύγειες και ζωη¬ρεύει το χρώμα των καστανών και ξανθών μαλλιών. (1 ποτήρι νερού). Αν και δεν αποτελεί την πιο δημοφιλή επιλογή, το πράσο θα πρέπει να κατέχει σημαντική θέση στην κουζίνα μας και στο καθημερινό μας διαιτολόγιο. Το πράσο ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κρεμμύδι και το σκόρδο. Είναι ψηλό και λεπτό φυτό, με μακρύ κυλινδρικό στέλεχος που αποτελείται από επικαλυπτόμενα φύλλα. Έχει γλυκιά και ήπια γεύση, λιγότερο πικάντικη από το κρεμμύδι και προέρχεται από την Ασία και τη Μεσόγειο.
Το πράσο αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90% και είναι σημαντικό στοιχείο μιας υγιούς διατροφής, καθώς περιέχει πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία. Τα διατροφικά οφέλη του πράσου. Τα πράσα περιέχουν σημαντικά φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες που έχουν αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία. Έχουν λίγες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και τα επιμήκη κοτσάνια τους παρέχουν καλές ποσότητες διαλυτών και αδιάλυτων ινών. Αν και τα πράσα περιέχουν αναλογικά λιγότερες φυτικές θειούχες χημικές ουσίες από το σκόρδο, εξακολουθούν να έχουν σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών. Οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση, όταν το πράσο κόβεται. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Χάρη στην περιεκτικότητά του σε σίδηρο, το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας. Τα πράσα αποτελούν πλούσια πηγή βιταμινών και ανόργανων συστατικών που είναι απαραίτητα για την υγεία μας. Ο φυλλώδης μίσχος τους περιέχει αρκετές ζωτικής σημασίας βιταμίνες όπως πυριδοξίνη, φολικό οξύ, νιασίνη, ριβοφλαβίνη και θειαμίνη, σε υγιείς αναλογίες. 100 γρ. φρέσκα στελέχη παρέχουν 64 mg φυλλικού οξέος που είναι ουσιώδες για τη σύνθεση του DNA και την κυτταρική διαίρεση. Επιπλέον, τα πράσα είναι καλές πηγές βιταμίνης Α και άλλων αντιοξειδωτικών όπως τα καροτενοειδή, η ξανθίνη και η λουτεΐνη. Έχουν επίσης ορισμένες άλλες βασικές βιταμίνες, όπως οι C, Κ και Ε. Η βιταμίνη C βοηθά το ανθρώπινο σώμα να αναπτύσσει αντίσταση εναντίον μολυσματικών παραγόντων και να καταστρέφει τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες. Τέλος, οι μίσχοι του πράσου έχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο. Η κατανάλωση πράσων έχει σχετιστεί και με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου, κυρίως του παχέος εντέρου και του προστάτη. Η ιδιότητά τους αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους.
Πηγή : http://www.clickatlife.gr/your-life/story/13067
http://thessalikigi.gr/enot-news/5526
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου