Πρώτα απ’ όλα, φροντίστε ώστε τα χηνάρια (χηνάκια μιάς ή δύο ημερών) να φτάσουν στα χέρια σας αργά την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού (τέλος Μαΐου ή Ιούνιο). Αυτή την εποχή, τα πουλιά χρειάζονται πολύ λιγότερη φροντίδα επειδή ο καιρός είναι πολύ καλός. Τα χηνάρια χρειάζονται ένα ζεστό, στεγνό μέρος για μία έως τέσσερες εβδομάδες, ανάλογα με τον καιρό. Ένας χώρος 1,80 Χ 2,40 μέτρα φτάνει με το παραπάνω για δέκα χηνάρια. Τα πολύ μικρά πουλιά πρέπει να είναι προφυλαγμένα από ρεύματα, υγρασία και κρύο. Μια 250άρα λάμπα θερμότητας (όπως αυτές για κοτόπουλα) κρεμασμένη σε ύψος 35 με 45 εκατοστά από το δάπεδο προσφέρει καλή ζέστη. Μπορείτε να τεστάρετε τη θερμοκρασία βάζοντας το χέρι σας στο δάπεδο ακριβώς κάτω από τη λάμπα. Αν είναι πολύ ζεστά για το χέρι σας, τότε είναι πολύ ζεστά και για τα χηνάρια. Υψώστε ή κατεβάστε ανάλογα τη λάμπα. Η σωστή θερμοκρασία είναι αυτή που κρατάει άνετα τα πουλιά χωρίς να σκαρφαλώνουν το ένα πάνω στο άλλο. Τα χηνάρια αν νιώθουν άνετα θα απλωθούν στο δάπεδο σχηματίζοντας ένα δαχτυλίδι γύρω από τη λάμπα θερμότητας. Αν υπάρχουν ρεύματα, φτιάξτε γύρω τους ένα προστατευτικό κάλυμμα από χαρτόνι τουλάχιστον 30 εκατοστά ύψος και με διάμετρο 1,5 περίπου μέτρο. Ο χώρος των χηναριών πρέπει να σκεπαστεί με στρωμνή λόγου χάρη, άχυρο, πριονίδι ή ροκανίδι. Το υλικό της στρωμνής πρέπει να είναι στεγνό και να μπορεί να απορροφά την υγρασία, επειδή τα χηνάρια τείνουν να βρέχουν τα πάντα γύρω από την ποτίστρα. Αν μάλιστα η ποτίστρα εμποδίζει τα πουλιά να μπαίνουν μέσα στο νερό, τότε η στρωμνή δεν θα βρέχεται. Επίσης οι κουτσουλιές τους τείνουν να είναι πολύ νερουλές οπότε ένα απορροφητικό υλικό στρωμνής είναι απαραίτητο.
Τις πρώτες τέσσερες-πέντε μέρες, ο χώρος πρέπει να είναι καλυμμένος με ένα αδρό χαρτί που θα εμποδίζει τα χηνάρια να τρώνε το υλικό της στρωμνής μόλις ανακαλύψουν την ταΐστρα και την ποτίστρα θα πάψουν να τρώνε τη στρωμνή. Το χαρτί πρέπει να αφαιρεθεί την πέμπτη μέρα. Βεβαιωθήτε ότι το χαρτί είναι αδρό επειδή το λείο γυαλιστερό χαρτί μπορεί να προκαλέσει ξεγοφιάσματα. Αυτό σημαίνει ότι το πόδι του πουλιού μπορεί να εξαρθρωθεί στο σημείο που ενώνεται με το σώμα. Τα ξεγοφιασμένα χηνάρια δεν συνέρχονται σχεδόν ποτέ και ουσιαστικά είναι χαμένα. Η τροφή για τα πολύ μικρά χηνάρια πρέπει να περιέχει 20 έως 24% πρωτεΐνη. Χρησιμοποιήστε τροφή για πολύ μικρά κοτόπουλα και δώστε τους να φάνε όσο θέλουν μέχρι και την τέταρτη εβδομάδα της ζωής τους. Η ταΐστρα πρέπει να εμποδίζει τα πουλιά να μπαίνουν μέσα για να μη σπαταλιέται η τροφή. Επειδή τα χηνάρια αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τα κοτόπουλα, η αποκλειστική διατροφή τους με τροφή κοτόπουλων μπορεί να τους δημιουργήσει προβλήματα στα πόδια. Γι’ αυτό πρέπει να τα αφήνετε να βγαίνουν για να βοσκήσουν. Εάν είναι δυνατό (αν κάνει ζέστη και δεν βρέχει), αρχίστε να βγάζετε τα χηνάρια στο ύπαιθρο κατά τη διάρκεια της μέρας. Θα τους δώσετε έτσι την ευκαιρία να φάνε έντομα και χορτάρι και να ισορροπήσουν τη διατροφή τους. Τα πολύ μικρά χηνάρια δεν πρέπει να αφήνονται έξω στη βροχή επειδή γίνονται μούσκεμα: Τα πούπουλά τους απορροφάνε νερό και τα ποδαράκια τους δεν μπορούν να βαστάξουν το επιπλέον βάρος. Όταν βγάλουν φτερά, δεν υπάρχει πια πρόβλημα. Οι χήνες αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τα άλλα πουλερικά. Τρώγοντας έτοιμη βιομηχανική τροφή, δεν είναι ασυνήθιστο να φτάνουν τα 4,5 κιλά βάρος σε 10 μόνο εβδομάδες. Όταν τα χηνάρια μεγαλώσουν αρκετά, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα οικονομικότερο πρόγραμμα όπου θα ταΐζετε τα πουλιά με σπασμένο καλαμπόκι και θα τα αφήνετε να βοσκούν στο χωράφι.
Το χορτάρι, τα έντομα και ό,τι άλλο βγάζουν από το χώμα θα τους προσφέρει τις αναγκαίες πρωτεΐνες, βιταμίνες και μεταλλικά άλατα. Τα χηνάρια δεν θα μεγαλώσουν όσο γρήγορα θα μεγάλωναν με μια ισορροπημένη βιομηχανική τροφή, αλλά το κόστος σας θα είναι πολύ μικρότερο. Πριν εφαρμόσετε ένα τέτοιο πρόγραμμα διατροφής, συνηθίστε τα πουλιά επί τρεις εβδομάδες με σπασμένο καλαμπόκι και την αρχική τροφή τους αναμειγμένα σε ίσα μέρη. Οι χήνες τρώνε πολύ χορτάρι και καμιά φορά τις χρησιμοποιούμε για να ξεχορταριάσουν ένα χωράφι μετά από κάποια καλλιέργεια. Θα κάνουν μάλιστα καλύτερη δουλειά αν είναι πεινασμένες ένα ελαφρό δείπνο αποβραδίς με ολόκληρο καλαμπόκι είναι ό,τι πρέπει. Οι θηλυκές όταν γίνουν ενός έτους περίπου αρχίζουν να γεννούν αυγά. Η παραγωγή τους βελτιώνεται τον δεύτερο και τρίτο χρόνο. Ο αριθμός αυγών ποικίλει στις διάφορες ποικιλίες χήνας, αλλά και μεταξύ θηλυκών της ίδιας ποικιλίας από 10 έως 60 αυγά τον χρόνο, ακόμα και 80 στην περίπτωση της κινέζικης χήνας. Μπορούμε να αναγκάσουμε τις χήνες να κάνουν αυγά τον χειμώνα επεκτείνοντας τη φωτοφάνεια σε 15 συνολικά ώρες φυσικό φως συν φως από λάμπες πυράκτωσης. Οι χήνες θ’ αρχίσουν να κάνουν αυγά 30 μέρες μετά την έναρξη του προγράμματος φωτοφάνειας. Για ένα μικρό κοπάδι αναπαραγωγικές χήνες, μια διατροφή με βιομηχανοποιημένη τροφή σε κόκκους (pellets) για κότες είναι επαρκής, εφ’ όσον οι χήνες μπορούν να βγαίνουν στο ύπαιθρο. Οι αρσενικές χήνες είναι πιο ζωηρές και παραγωγικές μετά το πρώτο έτος της ηλικίας τους. Οι χήνες είναι πολύ επιλεκτικές με τον αρσενικό που θα ζευγαρώσουν. Αν έχετε ένα μικρό κοπάδι με δύο αρσενικές και πέντε έως δέκα θηλυκές χήνες, ίσως να αντιμετωπίσετε προβλήματα γονιμότητας. Ίσως χρειαστεί να έχετε διαθέσιμες περισσότερες αρσενικές, ώστε κάθε θηλυκιά να επιλέξει αυτόν που της ταιριάζει καλύτερα. Πρέπει να διαλέγουμε τις πιο μεγάλες και λευκές χήνες. Το κοτέτσι τους το φτιάχνουμε σε μέρος που να έχει άφθονη βοσκή και νερό. Τους δίνουμε για τροφή όλα τα όσπρια εκτός από ρόβι καθώς και φύλλα από μαρούλι.
Δεν τις αφήνουμε όμως να τρώνε αγριάδα γιατί άμα φάνε δεν μπορούν να χωνέψουν. Οι χήνες γεννούν 3 ως 12 φορές το χρόνο. Καμιά φορά δε και περισσότερα. Βάζουμε δε και τα αυγά τους στις κότες να τα κλωσήσουν. Τα κλωσοπούλια της χήνας τις δέκα πρώτες ημέρες πρέπει να μένουν μέσα. Όταν δε είναι καλοκαιρία τα βγάζουμε να βοσκήσουν και κατόπιν αφού χορτάσουν τα πηγαίνουμε να πιούμε νερό. Πρέπει όμως να προσέχουμε να μην τα κεντούν οι τσουκνίδες και τα αγκάθια και επίσης να μην καταπιούν τρίχες κατσικιού ή χοίρου, γιατί αν τις καταπιούν ψοφούν. Όταν βγουν τα κλωσσόπουλα από τα αυγά τους δίνουμε να φάνε αλεύρι και σιτάρι μουσκεμένο και κάρδαμο χλωρό. Οι χήνες παχαίνουν μέσα σε κοτέτσι ζεστό. Και τους βάζουμε να τρώνε ώσπου να χορτάσουν 2 μέρη αλεύρι και 4 μέρη πίτουρα ζυμωμένα με ζεστό νερό. Τρώνε 3 φορές την ημέρα και τα μεσάνυχτα και πίνουν πολύ νερό. Τα αυγά της κάθε χήνας πρέπει να τα σημειώνουμε με γράμματα και να τα βάζουμε να τα κλωσήσει η μητέρα τους, γιατί τα ξένα δεν τα κλωσάει. Πρέπει δε να κλωσήσουν όχι λιγότερα από 9 αυγά και όχι περισσότερα από 11. Η χήνα κλωσάει 29 ημέρες και όταν κάνει κρύο 30. Όσες μέρες κλωσάει της βάζουμε να τρώει μουσκεμένο κριθάρι. Μετά από 30 ημέρες όταν μεγαλώσουν, εάν θέλουμε να κάνουν μεγάλο συκώτι. κόβουμε ξερά σύκα σε μικρά κομμάτια και τα ζυμώνουμε με νερό και τους τα δίνουμε να τα τρώνε επί 17-20 ημέρες.
Πηγή : http://mikrifarma.webnode.gr/οι-χηνεσ/
http://www.ftiaxno.gr/2010/02/blog-post_6977.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου