Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας (Μέρος Β') : Η κατασκευή και λειτουργία των θρυλικών κήπων

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι Κρεμαστοί Κήποι υπήρ­ξαν πράγματι. Αλλά όπως το δένδρο στο όνειρο, άνθισαν πιθανώς και ξεράθηκαν περισσότερες από μια φορά. Η πρώτη περιγραφή τους απέχει σχεδόν το ίδιο χρονικά από τον θάνατο του Ναβουχοδονόσορα με το βιβλίο του Δα­νιήλ. Ο Έλληνας συγγραφέας Βερόσσος που έζησε στη Βαβυλωνία τον 3ο αιώνα π Χ., μας λέει πως ο βασιλιάς είχε δημιουργήσει τεχνητά βουνά στο παλάτι του στην πόλη και τα είχε φυτέψει με δένδρο Και πως έκτισε επίσης έναν Κρεμοστό Κήπο και πώς το έκανε αυτό για χάρη της συζύγου του μιας πριγκίπισσας από την ορεινή Μηδία στο δυτικό άκρο της Περσίας, η οποία νοσταλγού­σε τη χώρα της καθώς τώρα ζούσε στις πληκτικές, επίπε­δες εκτάσεις της πεδιάδας της Μεσοποτάμιας. Στον αρχαίο κόσμο. ο Ναβουχοδονόσορ φημιζόταν ως μεγάλος αρχιτέκτονας. Το μεγαλεπήβολα σχέδιά του μεταμόρφωσαν την αρχαία πάλη της Βαβυλώνας σε πρω­τεύουσα αντάξια της δύναμης κοι της φιλοδοξίας του. Αποκατέστησε τους ναούς κοι το μεγάλο ζιγκουρότ  τον πύργο της Βαβέλ και έκλεισε την πόλη μέσα σε ψηλά αμυντικά τείχη. Ο κατάλογος του Αντίπατρου με τα επτά θαύματα μιλάει για τα τείχη, πάνω στα οποία άρματα μπορούν να κάνουν αγώνες, πριν αναφέρει τους κήπους ως θαύμα του κόσμου.  Στο κέντρο αυτής της μεγάλης πρωτεύουσας, ο Ναβου­χοδονόσορ έκτισε το μεγαλύτερο παλάτι που υπήρξε ποτέ στην αρχαία Εγγύς Ανατολή, το οποίο κάλυπτε έκταση 50.000 τετραγωνικών μέτρων. Ηταν μεγαλύτερο οπό τα Ασσυριακά παλάτια της Νινευή και της Νιμρώδ μεγαλύτερο ακόμα και οπό τα μεγάλα περσικά ανάκτορα της Περσέπολης. Δίπλα από το παλάτι του, που δέσποζε στον Ευφράτη ο Ναβουχοδονόσορ έκτισε τους Κρεμαστούς Κήπους θα περίμενε κανείς πως ένας κήπος, όσο πολυτελής κι αν ήταν, θα αποτελούσε ένα σχετικά ήσσονος σημασίας στοιχείο σε ένα τόσο τεράστιο συγκρότημα ανακτόρων. Και όμως, ήταν οι κήποι και όχι τόσο τεράστιο συγκρότη­μα ανακτόρων. 

Και όμως ήταν οι κήποι και όχι το κτίριο που θεωρήθηκαν ως ένα από τα θαύματα του κόσμου από τους Ελληνες και τους Ρωμαίους. Γιατίτι συνέβη αυτό; Η απάντηση βρίσκεται στην εφευρετικότητα που απαιτείτο για να δημιουργηθεί και να αρδευτεί ένας κήπος ανεβασμένος σε τεχνητούς εξώστες, πάνω από το επίπε­δο της πεδιάδας της Μεσοποτάμιας. Αυτό ήταν που τόσο εντυπωσίασε τους αρχαίους. Ο Διόδωρος ο Σικελιωτης, ο Ελληνο-Ρωμαίος ιστορικός, περιέγραψε τους κήπους με αρκετές λεπτομέρειες γύρω στο 50 π Χ . παρόλο που τον καιρό εκείνο η Βαβυλώνα ήταν πιο ερείπιο και οι κήποι πρέπει να είχαν χαθεί. Ο Διόδωρος περιγράψει πως οι εξώστες είχαν κτιστεί πανω σε σειρές από παραλληλα τείχη, το καθένα από τα οποία είχε πλάτος μεγαλύτερο από επτά μέτρα. Τα τείχη αυτά στήριζαν συμπαγείς πέτρινες στήλες, στις οποίες στηρίζονταν με τη σειρά τους κορμοί φοινικιάς, τοποθε­τημένοι ο ένας δίπλα στον άλλον ένα στρώμα απάκαλα που καλύπτονταν από ορυκτή πίσσα είχε τοποθετηθεί πάνω από τους κορμούς, από πάνω δύο στρώματα από ψημένα τούβλα κολλημένα μαζί και τέλος ένα στρώμα από μολύβι. Με αυτό τον τρόπο, η υποδομή ήταν αδιάβροχη. Χώμα είχε στρωθεί πάνω από την υπερυψωμένη επιφάνεια των εξωστών με αρκετό βάθος γιο να μπορούν να φυτευτούν μεγάλα δένδρα. Οι βροχές δεν ήταν αρκετές για τη γεωργία κι οι αγροί γύρω οπό την πάλη εξαρτώνταν απο εκτεταμένα συστήματα άρδευσης, τα οποία έπαιρναν νερό από τον  Ευφράτη. Το υψος των Κρεμοστών Κήπων επέτεινε πρόβλημα, εφόσον το νερό έπρεπε με κάποιο τρόπο Φτάσει σε ύψος 23 μέτρων, μέχρι τον υψηλότερο εξώστη. Τρεις αιώνες νωρίτερα, ο Ασσύριος βασιλιάς Ασσυρμνιμπάλ ο II ειχε αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα όταν έφτιαξε καταρράκτες μέσα στο μεγάλο βασιλικό κήπο του στη Νεμρωδ, στο βόρειο Ιράκ. Οι καταρράκτες αυτοί τροφοδοτούνταν πιθανώς από ένα υδραγωγείο που έφερνε νερό από τους λόφους, αλλα αυτή η επιλογή υπήρχε στις πεδιάδες της Βαβυλώνιος.

Η τοποθεσία στην οποία βρίσκονταν οι Κρεμαστοί κήποι, στις όχθες του Ευφράτη σήμαινε τουλάχιστον πως υπήρχε και διαθέσιμο. Την λυση τουλάχιστον στα τελευταία χρόνια της ζωής τους φαίνεται πως έδωσαν συστοιχίες αντλιών. Τις αντλίες δούλευαν κατά πάσα πιθανότητα σκλάβοι ήταν προσεκτικά κρυμμένες ώστε να μην τις βλέπε τους επισκέπτες. Ανέβαζαν το νερά από επίπεδο σε επίπεδο μέχρι που έφθανε στον υψηλοτερο εξώστη, από το οποίο κυλούσε και πάλι προς τα κάτω σχηματίζοντας πιθανώς καλλωπιστικά ρυάκια και καταρράκτες. Το αποτέλεσμα πρέπει να ήταν εντυπωσιακότερο κατά την ζέστη περίοδο του ξηρού καλοκαιριού της Βαβυλώνας όταν οι Κρεμαστοί Κήποι πρέπει να έμοιαζαν με  θαυμάσια εξωτική όαση. Η διατήρηση ενός επαρκούς αποθέματος νερού πρέπει, πάντως, να ήταν μια εξαιρετι­κά κοπιαστική επιχείρηση. Στη λειτουργία των αντλιών οφειλόταν ο χαρακτηρι­σμός των Κρεμαστών Κήπων της Βαβυλώνας ως θαύμα του κόσμου. Οποιαδήποτε διακοπή της παροχής νερού θα οδηγούσε ταχύτατα στον εκφυλισμό τους και αυτό έκανε τους κήπους ακόμα πιο ευάλωτους από τα άλλα θαύματα σε πολιτικές και στρατιωτικές κρίσεις. Είναι πιθανόν οι κήποι που περιέγραψαν Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς να μην ήταν αυτοι που είχε κτίσει ο Ναβουχοδονόσορ οι οποίοι μπορεί να καταστράφηκαν όταν η Βαβυλώνα λεηλατήθηκε από τους Πέρσες το 479 π.Χ. Οταν ο Ηρόδοτος περιέγραψε τα θαύματα της Βαβυ­λώνας λίγες δεκαετίες αργότερα, δεν ανεψερε τίποτα για τους Κρεμαστούς Κήπους, οι οποίοι μπορεί να ήταν ακό­μα ερείπια. Γνωρίζουμε πως οι κήποι αποκαταστάθηκαν γύρω στο 400 π.Χ.  Ο Μέγας Αλέξανδρος σχεδίαζε να κάνει τη Βαβυλώνα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του αλλά μετά από τον ξαφνικό θάνατό του στο παλάτι, που είχε κτίσει ο Ναβουχοδονόσορ, η αυτοκρατορία του δια­λύθηκε και η πόλη υπέστη σοβαρές ζημιές στη διάρκεια μαχών. Αυτές δεν ήταν βέβαια συνθήκες στις οποίες θα μπορούσαν να ζήσουν εξωτικά δένδρα, που εξαρτώνταν από ένα μάλλον ευαίσθητο σύστημα άρδευσης. Μπορεί να μιλάμε όχι για έναν κήπο, αλλά για ολόκληρη σειρά από κήπους που φυτεύονταν, επισκευάζονταν και ξαναφυτεύονταν ίσως μάλιστα και να άλλαζαν τοποθεσία ανάλογα με τις περιόδους ακμής και παρακμής της Βαβυ­λώνας. Ο θάνατος του Αλεξάνδρου σήμανε το τέλος της Βοβυλώνας ως μεγάλης πόλης, η οποία μέσα σε 300 χρόνιο ουσιαστικά ερημώθηκε. 

Πηγή : http://history-of-macedonia.com/2011/02/12/arxaios-kosmos-thaumata-kremastoi-kipoi-babilona/