Το γεράνι (Pelargonium zonale) είναι ευρέως διαδεδομένο καλλωπιστικό φυτό χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις στην καλλιέργεια του. Το γεράνι ανήκει στο γένος Pelargonium, που σε αυτό ταξινομούνται περίπου 250 είδη ποωδών, φρυγανωδών ή θαμνωδών φυτών. Η καταγωγή των καλλωπιστικών γερανιών είναι από τις εύκρατες περιοχές και προτιμούν τις ζεστές και ηλιόλουστες θέσεις, ενώ είναι ευαίσθητα στο ψύχος. Στο γένος Pelargonium υπάρχουν είδη όπου παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως καλλωπιστικά φυτά, εκτός από το κοινό γεράνι, Pelargonium zonale, to Pelargonium peltatum (βαμβακούλα), Pelargonium capitatum και άλλα, ενώ υπάρχουν πολλές ποικιλίες και υβρίδια. Το γεράνι, Pelargonium zonale είναι ποώδες καλλωπιστικό φυτό με ύψος από 10 cm. για νάνες ποικιλίες, ενώ υπάρχουν και μερικά υβρίδια που φτάνουν και ξεπερνούν το 1,5 μέτρο. Είναι καλλωπιστικά φυτά που διατηρούν το φύλλωμα τους κατά τη διάρκεια του έτους. Τα φύλλα τους είναι απλά, με μακριούς μίσχους. Ανθίζουν επάκρια από ανθοφόρους οφθαλμούς και δημιουργούν ταξιανθίες σε σκιάδιο. Τα άνθη τους εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία χρωμάτων. Η ανθοφορία στο γεράνι έχει μεγάλη διάρκεια που μπορεί να φτάσει και τους 6 μήνες. Τα άνθη ανοίγουν από τις αρχές Μαΐου και μπορεί να παραμείνουν έντονα ανοιχτά μέχρι και το τέλος του φθινοπώρου. Η καλλιέργεια στο γεράνι, Pelargonium zonale δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αναπτύσσονται εύκολα, ενώ δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικά σε θερμοκρασίες, έδαφος και νερό. Είναι βασικό, λόγω της ευαισθησίας τους στο ψύχος, να φυτεύεται ή να μεταφέρεται σε προφυλαγμένες θέσεις κατά τους χειμερινούς μήνες. Το πρόβλημα αυτό είναι πιο έντονο στη Β. Ελλάδα όπου και συνίσταται να εκριζώνονται πριν τους πρώτους παγετούς, να κλαδεύονται, να τοποθετούνται σε φυτοδοχεία και να ξαναφυτεύονται στο έδαφος την επόμενη άνοιξη. Κατά την περίοδο της ανθοφορίας τους απαιτούν αρκετά και επαρκή ποτίσματα, ενώ οι ανάγκες τους σε νερό περιορίζονται αρκετά κατά το χειμώνα. Καλό είναι κατά την εφαρμογή του ποτίσματος να μην βρέχονται τα φύλλα και οι ανθοταξίες των φυτών, διότι μπορεί να προκύψουν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη μυκητολογικών προσβολών.
Τα γεράνια πολλαπλασιάζονται εύκολα ως καλλωπιστικά φυτά και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το σπόρο, με σπορά κατά την Άνοιξη και με μοσχεύματα. Συνήθως όμως ο πολλαπλασιασμός του γερανιού γίνεται με μοσχεύματα, όπου κόβονται βλαστοί, από τις κορυφές του φυτού, μήκους περίπου 10 cm., κατά την Άνοιξη ή το καλοκαίρι. Τα μοσχεύματα αποφυλλώνονται μερικώς ή ολικώς και φυτεύονται στο έδαφος ή σε φυτοδοχεία σε μίγμα άμμου-τύρφης 1:1. Όταν οι βλαστοί στο γεράνι φτάσουν σε μήκος 15 cm. κόβονται οι κορυφές τους, έτσι ώστε να βλαστήσουν πλάγια. Το γεράνι, Pelargonium zonale καλό είναι να κλαδεύεται κάθε χρόνο, κατά τις αρχές της Άνοιξης, στο 1/3 του ύψους τους. Το γεράνι Pelargonium zonale προσβάλλονται συνήθως από αφίδες που είναι και φορείς ιώσεων, ενώ είναι ευαίσθητα στις σκωριάσεις και κατά το φθινόπωρο, σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, στον βοτρύτη (τεφρά σήψη). Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε το γεράνι ως ένα από τα φυτά που είναι σήμα κατατεθέν της Ελλάδας και της Μεσογείου γενικότερα. Το γεράνι προέρχεται από τη Νότιο Αφρική καθώς όμως οι συνθήκες στη χώρα μας είναι ιδανικές έγινε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά φυτά της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου. Το όνομά τους πάντως είναι ελληνικό και προέρχεται από τη λέξη γερανός γιατί το σχήμα τους μοιάζει με γερανό. Τα γεράνια είναι μεγάλη οικογένεια και συνήθως στη χώρα μας το όνομα γεράνι το δίνουμε στο φυτό που λέγεται αλλιώς μολόχα. Το ίδιο όνομα έχει και η άγρια μολόχα που είναι αυτοφυής στην Ελλάδα. Στα γεράνια όμως ανήκουν και τα πελαργόνια ή μαυρομάτες όπως και οι βαμβακούλες ή μαστιχιές που είναι τα κρεμαστά ή έρποντα γεράνια. Πρόκειται για ένα από τα πιο εύκολα φυτά και πραγματικά δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη φροντίδα. Υπάρχουν πια αμέτρητες ποικιλίες γερανιών, πολλές από τις οποίες δημιούργησε ο άνθρωπος, με διαφορετικά χρώματα λουλουδιών, δίχρωμα μερικές φορές, σε νάνες ή ψηλές μορφές, ή ακόμα και με αρωματικά λουλούδια. Ευδοκιμούν σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους, ακόμα και σε βαριά αργιλώδη εδάφη, αρκεί το χώμα τους να μην είναι συνεχώς υγρό.
Ποτίζετε τακτικά αφήνοντας όμως το χώμα τους να ξεραίνεται ανάμεσα στα ποτίσματα και αδειάζετε πάντα το νερό που περισσεύει στο πιάτο της γλάστρας γιατί θα σαπίσουν οι ρίζες του φυτού. Επίσης μην ψεκάζετε συχνά με νερό τα φύλλα του φυτού γιατί μπορεί να ξεραθούν αλλά ξεπλένετέ το κάπου κάπου, μετά τη δύση του ηλίου, για να αφαιρείτε τη σκόνη. Μέρος της γοητείας αλλά και της ευκολίας τους είναι το ότι τα γεράνια είναι εξαιρετικά ανθεκτικά στις περισσότερες ασθένειες. Περιστασιακά μπορεί να εμφανιστεί μελίγκρα, αν έχει προσβληθεί κάποιο άλλο φυτό του κήπου σας, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια. Χαρίστε λοιπόν άφθονο χρώμα στον κήπο ή το μπαλκόνι σας φυτεύοντας γεράνια. Είναι ιδανικά για φύτεμα σε στενά παρτέρια του κήπου, μαζί με άλλα φυτά ή για ζαρντινιέρες και κρεμαστά καλάθια αν φυτέψετε τις έρπουσες ποικιλίες. Αν έχετε αρκετό χώρο φυτέψτε πολλά γεράνια μαζί, με διαφορετικά χρώματα λουλουδιών και συνδυάστε τα με άλλα χαμηλότερου ύψους ετήσια φυτά όπως οι κατηφέδες, οι βιολέτες, ο μυρωδάτος βασιλικός κ.λ.π.
Πηγή : http://www.valentine.gr/geranium_gr.php
http://www.gardenguide.gr/γεράνι-φύτευση-φροντίδες-πολλαπλασι/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου