Το Γκότζι, Γκότζι μπέρι, Μούρο γκότζι ή Λυκόμουρο, είναι ο καρπός από το Λύκιον το βάρβαρον ή Λύκιον το κοινόν και Λύκιον το σινικόν Lycium chinense, δύο στενά συγγενικά είδη του γένους Λύκιον στην οικογένεια των Στρυχνίδων ή Σολανίδων. Η οικογένεια επίσης περιλαμβάνει την πατάτα, τομάτα, μελιτζάνα, πιπεριά τσίλι και τον καπνό. Και τα δυο είδη, είναι ιθαγενή στην Ασία. Τα είδη Γκότζι μπέρι, είναι φυλλοβόλα ξυλώδη πολυετή φυτά, που αναπτύσσονται σε ύψος 1–3 μ. Το L. chinense, καλλιεργείται στη νότια Κίνα και τείνει να είναι κάπως βραχύτερο, ενώ το L. barbarum καλλιεργείται στον βορρά, πρωτίστως στην Αυτόνομη Περιοχή Ningxia Hui και τείνει να είναι κάπως υψηλότερο. Η ονομασία του γένους Lycium, προέρχεται από την περιοχή της νότιας αρχαίας Ανατολίας της Λυκίας (Λυκία). Ο καρπός είναι γνωστός στις φαρμακολογικές αναφορές ως Lycii fructus, το οποίο στα Λατινικά σημαίνει «καρπός Lycium». Η ονομασία "Wolfberry" ("Λυκόμουρο"), μια πολλή συνηθισμένη ονομασία, έχει άγνωστη καταγωγή, πιθανώς προκύπτει από τη Μανδαρινική ρίζα, gou, που σημαίνει σκύλος ή σύγχυση πάνω στην ονομασία, Lycium, η οποία ομοιάζει με το lycos, την Ελληνική λέξη για τον λύκο. Γκότζι Μπέρι (Goji Berry) (το μούρο της ευτυχίας) είναι η κοινή ονομασία που έχει επικρατήσει εκτός Κίνας για ένα φρούτο, που παράγεται από δύο πολύ συγγενικά μεταξύ τους είδη και τα οποία έχουν πολύ μικρές διαφορές: το Lycium barbarum και το Lycium chinense, που ανήκουν στην οικογένεια των σολανοειδών. Είναι ενδημικά είδη της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ασίας. Το φυτό Γκότζι Μπέρι είναι γνωστό εδώ και αιώνες στην Κίνα και στην περιοχή του Θιβέτ. Στην Κίνα αναφέρεται στις λαϊκές παραδόσεις από το 2.800 π.Χ. Χρησιμοποιείται στην κινεζική ιατρική για τις ευεργετικές του ιδιότητες όσον αφορά την τόνωση της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών. Το Γκότζι Μπέρι γενικά, αναζωογονεί και δίνει ενέργεια σε ολόκληρο τον οργανισμό. Κάποιοι πιστεύουν ότι το Γκότζι Μπέρι είναι το μυστικό της μακροζωίας. Χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι το γκότζι μπέρι για μακροζωία; Και βέβαια. Παρά το εξωτικό όνομά του, το γκότζι μπέρι, ελληνιστί λύκιον, φύτρωνε και στην Ελλάδα. Δεν ήταν το μοναδικό που περιελάμβαναν στη δίαιτά τους. Το ιπποφαές ήταν ένα ακόμη φυτό στο οποίο απέδιδαν θεραπευτικές ιδιότητες. Οπως και σε άλλα βότανα, αλλά και σε καρπούς δέντρων, σαν τη μαστίχα. Κατά τον 4ο πΧ αιώνα ο έλληνας βοτανολόγος Θεόφραστος και στην συνέχεια τον 1ο π.Χ αιώνα ο Διοσκουρίδης και ο Πλίνιος ο αρχαίος, έχουν καταγράψει κάποιους θάμνους που οι περιγραφές τους παραπέμπουν στο γκότζι.
Το (Lycium barbarum) είναι ένας θάμνος που φθάνει σε ύψος από 1- 3 μέτρα με εύκαμπτους κρεμάμενους βραχίονες που έχουν λίγα αγκάθια. Τα φύλλα του είναι μονήρη, ή πολλά μαζί, μακρόστενα ελλειπτικά, με μήκος 2-3 εκατοστά και πλάτος 3-3,5 εκατοστά. Το άνθος του φέρεται συνδέεται με τον βλαστό με ένα μίσχο, αποτελείται δε από ένα κάλυκα σε σχήμα καμπάνας μήκους 4-5 χιλιοστά. Αποτελείται από 2 λοβούς και μία στεφάνη με κόκκινο χρώμα μήκους 8-10 χιλιοστών. Η άνθηση του κλιμακώνεται από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Ο καρπός του είναι κόκκινη έως πορτοκαλί χρώματος ράγα, η οποία έχει μακρόστενο σχήμα με γεύση ευχάριστη αλλά και ελαφρά έντονη. Η ωρίμανση γίνεται από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο. Το ηπειρωτικό κλίμα που έχει όμως μία περίοδο τουλάχιστον 185 ημερών χωρίς παγετούς (ασχέτως από το υψόμετρο) είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την άνθηση και την καρποφορία του γκότζι. Επίσης μία διαφορά θερμοκρασιών μεταξύ ημέρας και νύχτας 15ο κατά την περίοδο που αποκαθίστανται τα αποθέματα των ριζών. Άλλη προϋπόθεση είναι μία διάρκεια 3300 ωρών ηλιοφάνειας ετησίως επιτρέπει την σύνθεση των αντιοξειδωτικών από το φυτό. Μπορεί να καλλιεργηθεί ακόμη και σε περιοχές με χαμηλή ετήσια βροχόπτωση της τάξεως των 200 mm βροχής αλλά βέβαια θα πρέπει να γίνεται άρδευση τουλάχιστον την ξηρή περίοδο.
Το Lycium barbarum είναι φυτό που προτιμά τις εύκρατες και ηλιόλουστες περιοχές και τα αλκαλικά και με καλή στράγγιση εδάφη. Δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε περιοχές που επικρατούν θερμοκρασίες -22ο C ούτε τους παγετούς ανοίξεως όταν οι βλαστοί είναι ακόμη τρυφεροί. Το εύρος των θερμοκρασιών στο οποίο μπορεί να επιβιώσει είναι μεγάλο. Αντέχει από –20οC (κάποιοι αναφέρουν έως και -25οC) μέχρι + 40οC. Προτιμάει μέρη με ηλιοφάνεια τις περισσότερες ώρες της ημέρας, ή τουλάχιστον ημισκιερά. Μπορεί να αντέξει μέχρι και στα πιο ξερά καλοκαίρια! Ως τρόφιμο, τα αποξηραμένα γκότζι μπέρι, παραδοσιακά μαγειρεύονται πριν καταναλωθούν. Τα αποξηραμένα γκότζι μπέρι, συχνά προστίθενται σε congee και ζελέ αμυγδάλου, καθώς χρησιμοποιούνται στις Κινεζικές τονωτικές σούπες, σε συνδυασμό με κοτόπουλο ή χοιρινό, λαχανικά και άλλα βότανα, όπως το άγριο γιάμ, Astragalus membranaceus, Codonopsis pilosula και γλυκύρριζα.Τα μούρα επίσης βράζονται σαν τσάι από βότανα, συχνά μαζί με άνθη χρυσανθέμων και / ή κόκκινα τζίτζιφα ή με τσάι και είναι επίσης διαθέσιμα, σε συσκευασμένα τσάγια. Παράγονται επίσης διάφορα κρασιά, τα οποία περιέχουν γκότζι μπέρι μαζί και ορισμένων που είναι ένα μείγμα της αμπέλου και του γκότζι μπέρι. Νεαροί βλαστοί μούρων γκότζι και φύλλων, συγκομίζονται επίσης εμπορικά, ως φυλλώδες λαχανικό. Αν και το γκότζι είναι το αντικείμενο της βασικής έρευνας, για να διαπιστωθεί εάν έχει φυσιολογικές ιδιότητες, η έλλειψη κλινικών στοιχείων και η κακή ποιότητα του ελέγχου στην κατασκευή των καταναλωτικών προϊόντων, εμποδίζουν τα γκότζι από το να συνιστώνται ή να εφαρμόζονται κλινικά.
Πηγή : http://egoji.gr/ΝΕΑ-ΓΙΑ-ΓΚΟΤΖΙ-ΜΠΕΡΙ-GOJI-BERRY/30-ΤΙ-ΕΙΝΑΙ-ΤΟ-ΓΚΟΤΖΙ-ΜΠΕΡΙ-(GOTZI-BERRY).html
https://ellas2.wordpress.com/2014/11/26/λύκιον-το-γκότζι-μπέρι-των-αρχαίων-ελλ/
https://el.m.wikipedia.org/wiki/Γκότζι
http://www.symagro.com/goji-berry-kalliergia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου